A capella is een muzikale term die wordt gebruikt om te verwijzen naar de manier waarop een stuk wordt uitgevoerd met een stem. Het onderscheidt zich door zijn bijzondere schoonheid en penetratie door zijn pure klank.
A capella zingen is een uitvoering van muziekwerken met stem zonder begeleiding van muziekinstrumenten.
Oorsprong en geschiedenis
Experts op het gebied van muziekgeschiedenis associëren de opkomst van de term "a capella" meestal met de naam van de beroemde Sixtijnse Kapel - de grootste kerk in de bakermat van het katholicisme - het Vaticaan. Van hieruit werd de ceremonie van aanbidding verspreid, waarbij gebeden en kerkgezangen werden uitgevoerd door het koor zonder enige muzikale begeleiding.
Later werd de praktijk van het a capella zingen wijdverbreid in andere religieuze bewegingen, waaronder de orthodoxe kerk, waarin deze manier van uitvoeren van muziekwerken als gevolg daarvan dominant werd over andere. In de 19e eeuw werd deze praktijk stevig verankerd in de seculiere muziek van verschillende componisten, die het gebruikten om de schoonheid van de melodie te benadrukken. Verschillende Russische componisten, waaronder Sergei Rachmaninov, Dmitry Shostakovich, Georgy Sviridov en anderen, waren actieve aanhangers van deze stijl. In Europa werd de praktijk van het zingen "a capella" wijdverbreid in de werken van de Renaissance, evenals in de werken van componisten die tot de zogenaamde Nederlandse of Frans-Vlaamse school behoorden.
A capella vandaag
Aanvankelijk werd deze methode voor het uitvoeren van muziekwerken voornamelijk gebruikt door koorgroepen, daarom gaf de term "a capella" voorheen juist groepszang aan. Niettemin werd de betekenis van deze term later uitgebreid, en vandaag verwijst het woord "a capello" naar elke uitvoering van een werk zonder begeleiding van muziekinstrumenten. In de omgangstaal van mensen die verbonden zijn met de muzikale sfeer, kun je vaak het gebruik van de uitdrukking "acapella-uitvoering" vinden, hoewel dit vanuit academisch oogpunt niet correct is.
Tegenwoordig wordt a capella-zang beoefend in verschillende hoofdgebieden. De eerste daarvan is volkskunst, waar deze manier van werken vaak wordt gerealiseerd in een koorformaat. De tweede is academische uitvoering, wanneer het de manier van optreden zonder begeleiding van muziekinstrumenten is die iemand in staat stelt de rijkdom van het bereik van de uitvoerder en zijn beheersing van zijn eigen stem te waarderen. Ten slotte heeft de beoefening van acapellazang zijn plaats in kerkdiensten, waar het nog steeds actief wordt gebruikt, en vooral in kooruitvoeringen, niet verloren.
