Viktor Schauberger was een briljante ontdekkingsreiziger. Hij slaagde erin een motor te maken die volgens alle natuurkundige wetten niet had mogen werken. De officiële wetenschap beschouwt het werk van Schauberger nog steeds als een ontheiliging. Maar niet alles is zo eenvoudig in deze.
Viktor Schauberger was een van de pioniers op het gebied van het zogenaamde "vrije energie"-onderzoek. Omdat hij bevooroordeeld was ten opzichte van bestaande wetenschappelijke theorieën, werd Victor niet beperkt door het raamwerk van de fundamentele wetenschap en kon hij uitstekende resultaten behalen in zijn onderzoek.
Repulsin - een motor oorspronkelijk uit een concentratiekamp
Een van de beroemdste ontwikkelingen van Schauberger was de Repulsin, een apparaat dat vaak de Schauberger-motor wordt genoemd. Victor werkte aan de totstandkoming van repulsin in het concentratiekamp Mauthausen, waar hij door de nazi's werd geïnterneerd.
Voor het eerst werd de Schauberger-motor bekend nadat de Amerikaanse troepen Mauthausen hadden bevrijd en onder andere vreemde apparaten in het concentratiekamp vonden die eruit zagen als kleine vliegende schotels. Van alle foto's van repulsins die in Mauthausen zijn ontdekt, hebben we er maar een paar bewaard - en zelfs die zwaar geretoucheerd.
Zoals Victor zelf zei, werkten zijn vortexmotoren, waardoor er een sterk vacuüm ontstond, waardoor lucht door een speciale turbine werd aangezogen. Hierdoor ontstond een lift die gebruikt kon worden om vliegtuigen te maken.
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog ontving Schauberger talrijke voorstellen om vortexmotoren te recreëren. Maar hij weigerde ze, daarbij verwijzend naar het feit dat 'de mensheid nog niet rijp is voor dergelijke technologieën'.
Naoorlogse activiteiten van Schauberger
Vanuit het oogpunt van de moderne wetenschap behoort de repulsin van Schauberger tot het type perpetuum mobile en is daarom in tegenspraak met bestaande wetenschappelijke theorieën. Strikt genomen is het idee van een vortexmotor antiwetenschappelijk.
Maar de praktijk spreekt vaak de theorie tegen. Zo gebeurde het ook met Repulsin. Als de academische wetenschappelijke wereld hem niet accepteerde, dan hadden de militairen daar hun eigen mening over. In 1957 ging Victor in het striktste geheim naar Texas, waar hij begon te werken aan de creatie van nieuwe repulsins. Op een gegeven moment gaf Schauberger verder werk op en keerde terug naar Oostenrijk, waar hij een paar dagen later plotseling stierf. Velen geloven dat de echte oorzaak van Victors dood zijn weigering was om met de Amerikanen samen te werken.
Vergelijkbare experimenten
Experimenten met vortex-energie, waarop het werk van Schauberger's repulsins was gebaseerd, werden uitgevoerd door andere wetenschappers. Dus, in de late jaren 1920, vond de Franse onderzoeker J. Ranke de zogenaamde uit. "Wortexbuis", die ook de rest van de wetenschappelijke wereld tot fictie verklaarde, wat in tegenspraak is met de wetten van de thermodynamica. In 1946 werd het werk aan de wervelbuis voortgezet door de Duitse natuurkundige Helsch. Hij slaagde erin verschillende apparaten te maken die volgens hetzelfde principe werkten als de Schauberger-motoren.
Dus wat was Repulsin - mythe of realiteit? De basiswetenschap zegt dat het een mythe is. Tot nu toe is er geen enkel werkend model van een vortex-motor gemaakt. De geschiedenis kent echter een aantal gevallen waarin onderzoekers erin slaagden apparaten te maken die de kracht van vortexstromen gebruikten - de meeste werden gebouwd door amateurs.
