De kwestie van kwalitatieve criteria van bankbiljetten is natuurlijk niet zo relevant als bijvoorbeeld hun kwantitatieve uitdrukking. Desalniettemin zal het interessant zijn om te begrijpen welke metalen en legeringen werden gebruikt voor de productie van onderhandelingsfiches tijdens hun gebruik in Rusland.
Kostbaar geld
Van eeuw tot eeuw zijn er verschillende metalen gebruikt om munten uit te geven. Daar worden sinds het begin van de achttiende eeuw drie basismetalen voor gebruikt - natuurlijk voornamelijk goud, zilver en ook koper. Vanaf 1828 voegde platina zich bij hun gelederen. Platina-munten gingen echter niet lang mee. Al in 1845 werden ze volledig stopgezet en werden de gebruikte uit de circulatie genomen.
Tot 1926 waren er geen veranderingen in de uitgifte van onderhandelingsfiches. In hetzelfde jaar werd koper in munten vervangen door aluminiumbrons. Zilvergeld werd uitgegeven tot 1931, en toen kwam kopernikkelgeld om ze te vervangen. Hieruit kunnen we zeggen dat een nieuw tijdperk van muntproductie begon, waarin edele metalen legeringen van niet-edele metalen volledig vervingen.
Bronzen en messing munten
Een legering genaamd aluminiumbrons (95% koper en 5% aluminium) werd gebruikt voor het slaan van munten in coupures van één, twee, drie, vijf kopeken gedurende de 26-57 jaar van de twintigste eeuw. Het grote voordeel van dergelijke munten is dat ze harder waren dan hun koperen voorgangers.
Messing munten werden gegoten uit een legering van koper en zink. Ze waren ook behoorlijk hard, maar nog steeds minder mechanisch stabiel dan aluminium bronzen munten. Gelegeerd messing werd in de USSR van 58 tot 91 van de vorige eeuw gebruikt voor de productie van munten in coupures van één, twee, drie en vijf kopeken, en in 1991 werden tien kopekenmunten gegoten uit messing. In 92-93 jaar van het einde van de 20e eeuw werden in Rusland vijftighonderd roebelmunten gemaakt van messing. Sinds 1997 zijn er koperen munten van tien en vijftig kopeken verschenen, en deze legering wordt nu ook gebruikt in bimetaalmunten van tien roebel.
Kopernikkel en nikkel
Kopernikkel is een legering van koper, zink, nikkel in een verhouding van 3: 1: 1. Deze legering is zowel chemisch als mechanisch zeer resistent. In de periode van 31 tot 57 jaar van de vorige eeuw werd het gebruikt voor het slaan van munten van tien, vijftien en twintig kopeken. Sinds 1997 - voor munten in coupures van één en vijf kopeken en voor munten van vijf roebel.
Koper-nikkellegering is minder resistent dan kopernikkel. Het werd gebruikt om munten uit te geven in coupures van tien, vijftien, twintig en vijftig kopeken en roebelmunten in de jaren 58-91 van de 19e eeuw. In de periode 92-93 werden uit deze legering munten van tien, twintig, vijftig en honderd roebel geslagen. Sinds 1997 worden in Rusland munten gemaakt van deze legering in coupures van één en twee roebel.
Moderne munten
Nu produceren ze met staal beklede munten van tien en vijftig kopeken (het staal is bedekt met een koperlegering), en munten van tien roebel zijn gegalvaniseerd uit messing, terwijl munten in coupures van één, twee en vijf roebel vernikkeld zijn.
Op het keerpunt van de eenennegentigste in de USSR werd voor het eerst een bimetaalmunt uitgegeven - een munt van tien roebel. Het verschil tussen bimetalen munten is dat het buitenste deel en het binnenste inzetstuk van verschillende legeringen zijn gemaakt.
