Walnoot is een zuidelijke cultuur die behoort tot de walnootfamilie. Centraal-Azië wordt beschouwd als zijn thuisland. De plant is enkele honderden jaren geleden vanuit Griekenland naar Rusland gekomen. De walnoot wordt al lang de levensboom en het voedsel van helden genoemd, omdat de vruchten niet alleen lekker, maar ook nuttig zijn.
Waar groeit de walnoot?
In het wild komen walnoten veel voor in West- en Centraal-Azië, Korea, China en Japan. Het wordt ook met succes gekweekt in Oekraïne, Wit-Rusland, Moldavië en de Kaukasus. De mens kweekt deze nuttige plant al sinds mensenheugenis. Inmiddels hebben walnoten zich vanuit hun natuurlijke habitat ver naar het noorden verspreid. Walnootaanplant wordt bijvoorbeeld gevonden in de regio's Rostov en Voronezh in Rusland.
Onder natuurlijke omstandigheden kan deze plant twintig of meer meter hoog worden. Het heeft een weelderige kroon, die in diameter vergelijkbaar is met de hoogte van de boom. Walnoot begint meestal in het vijfde jaar vruchten af te werpen, soms zelfs later. Maar sommige variëteiten kunnen al vanaf drie jaar vrucht dragen. De walnootboom heeft een aanzienlijke levensduur, die twee tot driehonderd jaar kan bedragen. Niet alleen de vruchten zijn waardevol, maar ook het hout zelf, dat zich onderscheidt door hoge consumentenkwaliteiten.
Hoe walnoten groeien
Walnoot is een thermofiele plant, maar sommige soorten verdragen relatief goed kleine en korte vorst. Gezonde bomen die niet verzwakt zijn door droogte doen het het beste bij koudere temperaturen. De meest gevoelige periode in het leven van deze plant is wanneer de knoppen opengaan en de bloei begint.
De plant is erg gevoelig voor licht. Het beste van alles is dat walnoten hun vruchten afwerpen in die delen waar er een aanzienlijk aantal zonnige dagen per jaar zijn. Een sterke en dichte kroon vereist voldoende ruimte rond de boom. Waar de noot vaak wordt geplant, veroudert hij vroegtijdig en draagt meestal niet veel vrucht. De bladeren van de bomen die in dergelijke aanplant staan, zijn zwak en zien er levenloos uit.
Voor de juiste groei van bomen is een constant grondwaterpeil belangrijk. Zeer dichte of zeer moerassige bodems zijn niet geschikt voor walnoten. In sommige gevallen helpen gerichte ontginningsmaatregelen de groei van bomen en het rijpen van fruit te versnellen, waarbij overtollig vocht uit het wortelstelsel wordt verwijderd en tegelijkertijd de zuurgraad van de bodem afneemt.
De walnotenboom verbruikt de grootste hoeveelheid water in de lente- en zomerperiode - van mei tot augustus. Als het op plaatsen met kunstmatige aanplant zelden genoeg regent, gebruiken boeren regelmatig, maar matig water van de aanplant. Wanneer het om wat voor reden dan ook onmogelijk is om de noot water te geven, moet u maatregelen nemen om de benodigde hoeveelheid vocht in de bovenste bodemlaag te behouden.
