De blauwe lotus heeft een sterk effect op het menselijk lichaam, daarom behoren de bloemen en bloembladen van deze plant in Rusland tot de eerste groep verdovende middelen. Deze bloem wordt gebruikt om te koken, voor medische en andere doeleinden.
De blauwe lotus behoort tot de amfibische vaste planten die tot de lotusfamilie behoren. Deze bloem wordt het meest vereerd in het Oosten en wordt in de Vedische cultuur als heilig beschouwd. Onder de inwoners van Afrika en Azië symboliseert het onsterfelijkheid.
Waar groeit de blauwe lotus?
Het ontwikkelt zich optimaal in tropische of gematigde klimaten. In Rusland is het te vinden in de Wolga-delta, in de Transkaukasus, in het Verre Oosten. Deze buitengewone bloem groeit in India (nu is het zeer zeldzaam), Palestina, langs de oevers van de Nijl, in Egypte. Daarom wordt deze plant ook wel de Nijl of Egyptische lelie genoemd. De bloembladen van een gewone waterlelie kunnen ook een blauwachtige tint hebben en worden vaak verward met een blauwe lotus. Deze laatste heeft echter een mooie blauwe kleur en een uitgesproken aroma.
Hoe wordt de blauwe lotus aangebracht?
In de oosterse cultuur wordt deze plant al lang als voedingsproduct gebruikt. De zaden worden gebruikt om meel te maken met een hoog eiwitgehalte, de wortel van de bloem wordt toegevoegd aan de vuurpot bij het bereiden van verschillende gerechten. Als een kleine hoeveelheid bloemblaadjes en meeldraden met thee wordt gebrouwen, krijgt de drank een buitengewoon aroma.
Door de grote hoeveelheid etherische olie in de verse bloem, heeft de lotus een ongelooflijk aangename geur die een licht bedwelmend effect veroorzaakt. De blauwe lotus staat bekend om zijn hypnotiserende compositie. Bloemen en bladeren van deze plant in de Russische Federatie zijn verboden voor circulatie en behoren tot de eerste groep van de lijst met verdovende middelen. Een afkooksel van een van de delen van deze plant kan de spieren ontspannen, heeft een hypotoon en vaatverwijdend effect.
Bloemen bevatten een stof genaamd nuciferine. Het heeft een sterk effect op een persoon, wat een uitgesproken kalmerend en euforisch effect heeft. Het extract verkregen uit bloemen en bladeren is een effectief krampstillend middel, stimulerend voor de bloedsomloop en seksuele activiteit, uitstekend analgeticum.
In de geneeskunde wordt het effect van een plant op het menselijk lichaam beschouwd als opioïde relaxatie, die wordt vervangen door een sterk afrodisiacum effect. In de regel duurt deze toestand niet lang, dus de ontvangst wordt gecombineerd met andere stoffen die de ontspanning verbeteren. De optimale dosis voor eenmalig gebruik is 15 g droge bloemblaadjes, die in stappen van 1, 5-2 g moeten worden gebrouwen en geleidelijk als thee worden gedronken.
