Elk jaar in het vroege voorjaar ruimen de Fransen de sloten op die langs de snelwegen lopen. Ze zetten speciale beschermende schilden op en reinigen de afvoer van plastic afval. Dit wordt echter helemaal niet gedaan om regenwater af te voeren, zoals men zou denken.
Vooral in Frankrijk wordt in het voorjaar de aanleg van bermgreppels belangrijk. Van april tot begin juni in de provincies begint … de migratie van kikkers. Een onbekende kracht van groen zoetwater lonkt juist via talloze wegen in de richting van weilanden en meren. Auto's verwonden en doden ongetwijfeld kikkers, en daarom werd besloten om ze handmatig te redden.
Beveiligingssysteem
Aan de kant van de sloot, die direct langs de weg loopt, zijn beschermschermen van polyethyleenfolie aangebracht. Dit gebeurt met maar één doel: voorkomen dat kikkers die in greppels slapen de snelweg opgaan en onder de wielen van raceauto's kruipen.
'S Morgens dragen de Fransen de kikkers voorzichtig over het spoor naar nabijgelegen waterlichamen. Zo'n delicate omgang met zoet water doet veel mensen glimlachen, en voor de Fransen kan deze vreemde activiteit dienen als een excuus voor absenteïsme, terwijl een dergelijke handeling in elk ander land als absenteïsme zou worden beschouwd.
Zo'n zorgvuldige omgang met deze amfibieën wordt niet alleen verklaard door hun liefde voor de natuur, maar ook door het feit dat in Frankrijk het eten van kikkerbilletjes een nationale traditie is geworden. Hoewel zeggen dat alle Fransen zonder uitzondering zo'n product eten, komt neer op het feit dat alle Russen zich volproppen met pannenkoeken met zwarte kaviaar.
Gastronomische tradities
De traditie van het eten van kikkerbilletjes ontstond in Frankrijk in de oudheid, of beter gezegd, tijdens de Honderdjarige Oorlog tussen Frankrijk en Engeland. Frankrijk was uitgeput door een lange oorlog, de landbouw raakte volledig in verval. Boeren werden zonder uitzondering in het leger opgenomen, alleen vrouwen en oude mensen mochten het land bewerken. Al deze omstandigheden veroorzaakten wijdverbreide hongersnood. Bewoners, die geen voedsel vonden, begonnen alles te eten dat geschikt was voor voedsel. Onder hen waren kikkers.
De Britten reageerden direct op het nieuwe product van de Fransen. Ze brachten een karikatuur uit van de koning van Frankrijk Charles X, waarin hij werd afgebeeld als een opgeblazen kikker met een kroon op zijn hoofd. Rond de troon was de heerser omringd door kikkers. Sindsdien is er een bijna officiële bijnaam voor de Fransen ontstaan - "kikkers".
Frankrijk is een land dat bekend staat om zijn keuken. Door de eeuwen heen hebben de Fransen kikkerbilletjes uitgevonden en geperfectioneerd. Sommigen zeggen echter dat kikkervlees erg nuttig is, rijk aan sporenelementen en vitamines, het smaakt naar kippenvlees, terwijl anderen beweren dat ongecontroleerde uitroeiing van de kikkerpopulatie kan leiden tot biologisch falen in de natuur.
Talloze verenigingen voor de bescherming van dieren veroordelen de "eters" van kikkerbilletjes dat slechts ongeveer 120 g van de hele massa kikkervlees voor voedsel wordt gebruikt en de rest wordt weggegooid. Desalniettemin is de mode voor kikkervleesgerechten al lang over de hele wereld verspreid. Deze traditie is vooral stevig verankerd in de Oost-Aziatische landen.
