Walvissen zijn zeezoogdieren uit de orde walvisachtigen. Sommigen van hen behoren tot de grootste dieren ter wereld. De voorpoten zijn vinnen, de achterpoten zijn afwezig. Een dikke laag vet beschermt het lichaam tegen onderkoeling. Zoals alle zoogdieren ademen walvissen lucht met behulp van hun longen, zijn warmbloedig en voeden hun jongen met melk uit hun borstklieren. Hun lichaamslengte kan oplopen tot drieëndertig meter, en hun gewicht is van dertig tot honderdvijftig ton. Het aantal walvissen neemt elk jaar af.
De belangrijkste reden voor de scherpe daling van het aantal walvissen wordt verondersteld de menselijke invloed te zijn, die totaal verschillende vormen aanneemt. Van groot belang voor walvissen zijn constructie- en booroperaties, olie- en gasproductie, toegenomen verkeer en lawaai. Potentieel gevaar voor de bevolking is verwonding en dood van walvissen als gevolg van krachtige hydrodynamische schokken tijdens onderwaterexplosieoperaties, evenals hun verstrikking in kabels of touwen. Dit alles dwingt walvissen om hun traditionele voedselgebieden te verlaten. Olie en aardolieproducten zijn de meest voorkomende verontreinigende stoffen die het aquatische milieu binnendringen tijdens winning en transport. Sinds de oudheid hebben mensen walvissen uitgeroeid en beschouwd als een bron van vlees en vet. Veranderingen in het aantal walvissen worden grotendeels bepaald door de intensiteit van de visserij. Vaak is de dood van walvissen te wijten aan veranderingen in de oceaanstromingen die kouder water van Antarctica aanvoeren. Walvissen zwemmen in ondiepe wateren om warm te blijven en worden een gemakkelijke prooi voor stropers. De afname van de walvispopulaties is niet alleen te wijten aan de visserij, maar ook aan een afname van het aantal gebieden dat gunstig is voor de voortplanting. De belangrijkste voedselbron voor walvissen is plankton. Het bestaat uit minuscule algen die zeer rijk zijn aan voedingsstoffen. De reproductie van plankton wordt beïnvloed door de toestand van het water. De toenemende vervuiling vermindert de hoeveelheid plankton aanzienlijk. Een verscheidenheid aan kleine vissen, garnalen en krabben die deel uitmaken van het dieet van walvissen, wordt in grote hoeveelheden door mensen gevangen. Daarom hebben walvissen steeds minder voedsel voor hun deel en hebben walvissen vijanden. Het gevaarlijkste zeeroofdier is de orka. Toevallige ontmoetingen van walvissen met zwaardvis zijn niet wenselijk. Zoogdieren hebben een aanzienlijk aantal externe en interne parasieten die verschillende ziekten veroorzaken.
