Finse namen lijken qua structuur erg op Europese. Ze bestaan ook uit een voor- en achternaam. Ook officieel volgt de achternaam op de voornaam. In Finland worden namen van buitenlandse afkomst en autochtone Fins gelijkelijk gebruikt. Deze laatste hebben hun oorspronkelijke betekenis nog niet verloren en worden door de bevolking zeer gewaardeerd.
Oorsprong van Finse namen
Volgens de Finse wet moet de persoonlijke naam van een burger van het land bestaan uit een persoonlijke naam en achternaam. Het is mogelijk om maximaal drie namen toe te kennen bij de doop van een kind of bij de geboorteaangifte. Hoewel meestal een of twee toegewezen. Voorwaarde is dat de namen goed bij de achternaam passen en eufonisch zijn. Het is toegestaan een kind in te schrijven met een verkleinde versie van de volledige naam.
Finse namen die zijn overgenomen in de Lutherse Finse kalender hebben verschillende oorsprong. Er zijn veel oude heidense namen in deze lijst. U kunt het verband van dergelijke namen traceren met de woorden die eraan ten grondslag liggen. Bijvoorbeeld: "Ainikki" betekent "de enige", "Armas" - "geliefde", "Ilma" - "lucht", "Kauko" - "afstand", "Lempi" - "liefde", "Rauha" - " vrede", "Sulo" - "charme", "Taisto" - "strijd", "Tarmo" - "energie", enz.
Er zijn namen die zijn ontleend aan de Germaanse en enkele andere noordelijke volkeren. Deze namen hebben belangrijke veranderingen ondergaan bij het invoeren van een aantal Finse namen. En na verloop van tijd werden ze door moedertaalsprekers als oorspronkelijk Fins beschouwd. Hoewel ze, in tegenstelling tot de eerste, niet worden geassocieerd met een woord of betekenis.
Volgens oude Finse gebruiken en regels krijgt de eerstgeborene de naam van de grootouders van vaderskant en het volgende kind de grootouders van moederskant. Verdere kinderen worden meestal genoemd naar de nabestaanden, ter ere van hun ouders en peetouders.
Kenmerken van Finse namen
Een van de meest voorkomende mannelijke Finse namen zijn: Matti, Pentti, Timo, Kari, Heikki, Anti. Onder de vrouwelijke namen zijn de meest voorkomende: Marya, Aino, Anna, Tuula, Ritva, Pirkko, Lena, enz.
Een interessant kenmerk van Finse namen is dat ze niet worden verbogen, ze hebben altijd de nadruk op de eerste lettergreep en worden ook altijd voor de achternaam geplaatst.
Finse namen hebben ook een aantal verplichte vereisten. Broers en zussen mogen niet dezelfde voornaam hebben. Je mag een kind geen namen noemen die een beledigende of denigrerende betekenis hebben. Het is onwenselijk om de achternaam als voornaam te gebruiken.
Ondanks de overvloed aan verschillende moderne en geleende namen, wordt in Finland nu de volgende trend waargenomen: ouders hebben de neiging hun kind een originele Finse naam te geven. Zulke liefde voor het verleden kan niet anders dan zich verheugen.
