In slaap vallen is altijd prettig. De persoon gaat in een comfortabel bed liggen, doet het licht uit en sluit zijn ogen. Beelden, geweven uit de indrukken van de afgelopen dag, beginnen voor mijn ogen te flitsen. Geleidelijk raken gedachten verward, worden ze steeds minder helder en valt de persoon in slaap. Het moment van de overgang van waken naar slapen gaat ongemerkt voorbij.
Wat gebeurt er als je in slaap valt?
Aan het begin van de 20e eeuw suggereerden wetenschappers dat een speciale stof zich tijdens het wakker worden in het menselijk brein ophoopt - hypnotisch toxine, 'of slaperig gif'. De Franse onderzoekers Pieron en Legendre voerden een reeks experimenten uit met honden en zorgden ervoor dat de maximale hoeveelheid hypnotisch toxine zich ophoopt in het menselijk lichaam op het moment van in slaap vallen. Tijdens de slaap wordt het "slaperige gif" geneutraliseerd en verdwijnt het tegen de ochtend. Wetenschappers namen bloed af van honden die lange tijd niet hadden geslapen en goten het in slapende honden. Kort na de transfusie begonnen de slapende honden te gapen en in slaap te vallen. Pieron en Legendre slaagden er echter niet in om het "slaperige gif" uit het bloed van de proefpersonen te isoleren.
De theorie die door de Fransen wordt uitgedrukt, wordt door veel wetenschappers ondersteund. Ze geloven dat in slaap vallen optreedt als gevolg van twee processen. Ten eerste wordt een persoon beïnvloed door een nog onbekende stof, conventioneel hypnotisch toxine genoemd. Ten tweede worden tegen het einde van de waakperiode de actieve centra van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het denkproces, de reactie, de ontvangst en de verwerking van informatie geleidelijk uitgeschakeld.
Wanneer de interne klok een bepaald punt nadert, begint de persoon te willen slapen. Een hypothetische "poort naar de slaap" opent zich, waardoor het bewustzijn zich kan losmaken en ontsnappen aan de realiteit. In aanwezigheid van gunstige factoren - stilte, duisternis en comfort - worden de actieve centra van de hersenen onderdrukt door de remmende centra en begint de rust. In een droom wordt het hypnotische toxine geneutraliseerd, de actieve centra hervatten hun werk en tegen de tijd dat de "slaappoort" sluit, wordt een persoon wakker van de geringste stimulus.
Astrale theorie
Naast de wetenschappelijke versie is er ook de astrale theorie van de slaap. Volgens deze theorie gaat een persoon op het moment van in slaap vallen naar een andere wereld. Het bewuste wordt uitgeschakeld en het onbewuste komt in het licht. Om het overgangsmoment te beheersen of in ieder geval te "vangen", kun je niet zonder training. Het is bekend dat sommige mensen naar believen wakker kunnen worden, een nare droom hebben of hun "interne wekker" van tevoren voor een bepaalde tijd hebben gezet. Evenzo kan het vermogen om de overgang te beheersen worden getraind.
Als je naar bed gaat, probeer dan je bewustzijn aan de oppervlakte te houden. Het is belangrijk om de fijne lijn te voelen die waken en slapen scheidt. Op dat moment, als gedachten in de war raken, zet je je fantasie aan en breng je een beeld naar het stadium van bewustzijn. Lukt dat, dan mag je ervan uitgaan dat je het moment van inslapen hebt weten te 'vangen'.
