Heel vaak hoor je de uitdrukking "zeven spanten in het voorhoofd", maar niet iedereen kent de geschiedenis van zijn oorsprong en wat het oorspronkelijk betekende. Natuurlijk gaan velen ervan uit dat deze uitdrukking verwijst naar een persoon met buitengewone mentale vermogens. Maar wat heeft de spanwijdte ermee te maken, en waarom zijn het er maar liefst zeven, dat is de vraag.
Slavische interpretatie
Volgens het verklarende woordenboek betekende het woord span (andere opties - een span of een kwart) vroeger een lengtemaat, die gelijk is aan de afstand tussen de vingers van de handpalm, als ze zo ver mogelijk gespreid zijn. Het is in overeenstemming met de Slavische "vijf", dat wil zeggen, rekken of trekken. Het is vanaf hier dat het woord "hoepel" zijn naam ontleent. Vroeger waren er twee overspanningen - groot en klein. Een grote spanwijdte is gelijk aan de lengte van duim tot middelste teen (ongeveer 20 cm). Een kleine spanwijdte (10-12 cm) is de afstand tussen duim en wijsvinger. Zij was het die werd gebruikt om stoffen te meten wanneer ze werden verkocht in het pre-revolutionaire Rusland. Als je dieper in het oude stelsel van maatregelen duikt, kom je erachter dat een inch gelijk is aan een kwart of vier vershoks en 17,77 cm is. Na eenvoudige berekeningen blijkt dat zeven overspanningen gelijk zijn aan bijna 125 cm. Isn' t het te veel voor een voorhoofd?
Phraseologisme "zeven spanten in het voorhoofd" zou moeten verwijzen naar een intelligent en buitengewoon persoon. Logischerwijs geldt immers: hoe hoger het voorhoofd, hoe meer hersens in het hoofd. En de hersenen moeten actief mentaal werk verrichten. Van hier kwam het antoniem van de uitdrukking - "bekrompen" of, op een eenvoudige manier, een dwaas.
moderne interpretatie
Probeer je een standaardscène uit het leven van een wetenschapper voor te stellen. Diep nadenkend persoon. Gedachten vragen gewoon om een blanco vel papier. Elleboog op tafel, handpalm op het voorhoofd. Het is voldoende om aandacht te besteden aan de locatie van de vingers. De duim zit op de ene slaap, de middelste op de andere. Hier is het. Dit betekent dat een gewoon persoon slechts één centimeter in zijn voorhoofd heeft en past. En volgens de logica van de dingen kan een denker die heel goed denkt zeven van dergelijke overspanningen hebben, omdat alleen hij denkt als zeven.
Moderne taalwetenschappers zijn tot de conclusie gekomen dat de uitdrukking "zeven spanten in het voorhoofd" spreekt van een gevatte en intelligente persoon met unieke vaardigheden, die goed thuis is in verschillende werkterreinen. Er was een hypothese dat de hoogte van het voorhoofd recht evenredig is met het intellect van een persoon, en de spanwijdte is een voorwaardelijke eenheid voor het meten van mentale vermogens, die enigszins doet denken aan het nu modieuze IQ. En deze nieuwste overspanning behoort tot geen van de nu bekende meetsystemen. De vermoedelijke indeling ziet er als volgt uit: één inch is de minimumwaarde, een bekrompen persoon. Zeven overspanningen is een reus van denken, en de gulden middenweg zal drie of vier overspanningen trekken.
