Deze zomer brak er een storm van elementen uit in Siberië: een abnormale hitte veroorzaakte hevige branden die grote delen van het bos verwoestten, en droeg ook bij tot droogte. In een dergelijke situatie zaten de belangrijkste eigenaren van de Siberische taiga, de bruine beren, zonder huis en voedsel. Op zoek naar voedsel begonnen ze dichter bij steden te komen.
Gedurende enkele maanden werd Siberië overspoeld door branden veroorzaakt door sterke anticyclonen die zwoel zomerweer brachten. Pas nu, tegen het einde van augustus, is het klimaat koeler geworden. Maar dit zal niet langer meer dan een miljoen hectare door brand verwoest bos redden. Door de droogte is er geen oogst van pijnboompitten, al het overige voedsel wordt verbrand. In een dergelijke situatie in Siberië verhuisden beren dichter naar steden, naar mensen.
Het belangrijkste doelwit van berenuitvallen is voedselverspilling en vee. In de regio Tomsk werden officieel vijf gevallen geregistreerd van aanvallen met klompvoeten op uit Europa geïmporteerde Hereford-koeien met "marmeren" vlees. Wetenschappers geloven dat een dergelijke voedselkeuze niet betekent dat beren fijnproevers zijn. Alleen hebben Russische koeien een genetische angst voor de bruine bosbewoners. Gasten uit Europa hebben er geen en worden daarom een gemakkelijke prooi voor een hongerige beer.
Omdat ze dichter bij de steden zijn gekomen, maken beren uitstapjes naar moestuinen. Inwoners van de regio Novosibirsk vonden bijvoorbeeld een beer die in een kool op hun perceel lag te slapen. Daarvoor at hij drie kooltjes.
Helaas moeten de beren die dichter bij de steden komen, worden neergeschoten. Voor mensen vormen deze dieren een dodelijk gevaar. Ten eerste begint de beer, omdat hij beroofd is van de vertrouwde omgeving, erg nerveus te worden. Ten tweede gaat een hongerig dier doelbewust jagen, dus zijn agressiviteit bereikt een hoog niveau.
Naast natuurrampen duwt de groeiende bevolking ook beren dichter bij de steden. Het feit is dat het jagen op dit dier een erg duur plezier is dat maar weinig mensen zich kunnen veroorloven. Er komen steeds meer beren en het is voor hen moeilijk om het territorium onderling te verdelen. Daarom beginnen ze samen te leven met een persoon in een gevaarlijke nabijheid van de laatste.
