Bijenhoning is het oudste product op aarde en is een echt gezondheidselixer voor het menselijk lichaam. Deze definitie geldt echter alleen voor een natuurproduct, dat moet kunnen herkennen. Anders is het kopen van honing tevergeefs of zelfs in het nadeel.
Als in de encyclopedie van de bijenteelt, gepubliceerd in 1876, gegevens over de mogelijke namaak van honing beperkt waren tot suikersiroop en aluin, werden de methoden om een waardevol product te vervalsen na zoveel jaren verfijnder. Om op de markt tussen duizenden mooie potten honing een te kopen die niet alleen zoet, maar ook nuttig is, moet je op de een of andere manier een expert zijn.
Bepaal met het oog
Niet elke honing die de toonbank bereikt, is natuurlijk. Deskundigen zeggen unaniem dat je alleen van de imker hoeft te nemen op aanbeveling van vrienden, of op de markt, waar je het van dichtbij kunt onderzoeken, ruiken en proeven. Als we de inhoud van zelfs een transparante pot observeren, kan de kwaliteit van honing niet worden bepaald, tenzij de vervalsing gelaagdheid in verschillende kleuren onthult. Dit gebeurt bij onjuiste opslag, of duidt op toevoeging van suikersiroop. Het enige voordeel van een winkelaankoop is dat deze op elk moment van het jaar kan worden gedaan. Honing op de markt is een seizoensproduct.
Iemand die op zoek is naar de beste honing zal teleurgesteld zijn - zoiets bestaat niet in de natuur. Aangezien honing de nectar is van planten die door bijen worden verwerkt, kunnen er, aangezien er bloeiende soorten in de wereld zijn, evenveel soorten honing zijn. Linden is goed voor verkoudheid, weide - voor de activiteit van het maagdarmkanaal, acacia wordt aanbevolen voor diabetici en kinderen, kastanje - voor hart- en vaatziekten. Ze zijn allemaal gunstig als ze natuurlijk zijn. Zoek daarom naar natuurlijke honing op de markt.
Bij een oppervlakkige keuze kun je letten op kleur, consistentie en geur. Hoewel de laatste controlemethode zeer twijfelachtig is, omdat natuurlijke honing misschien geen uitgesproken aroma heeft. Het hangt allemaal af van het leefgebied van de bijen. De kleur van de meest voorkomende honingsoorten kan worden geassimileerd. Boekweit is bijvoorbeeld met niets te verwarren. Het is donker van kleur met een zure geur en een bittere smaak. Linden - ambergeel is ook behoorlijk aromatisch. Klaver is ook amber van kleur, maar heeft een roze tint. Weide is veel lichter dan deze soorten en het aroma kan worden gevonden in een breed scala aan kruiden en bloemen die daar groeien. Maar framboos ruikt naar frambozen, maar? vreemd genoeg is de kleur bijna wit.
Een stroperige consistentie is een zeker teken van de kwaliteit van honing. Als je een houten stok of lepel in de inhoud steekt, zal de honing eruit lopen in een ononderbroken dunne draad en aan het einde een knobbeltje vormen, dat niet meteen zal oplossen in de totale honingmassa. Honing van lage kwaliteit valt er in afzonderlijke druppels of spatten af.
Hoe de kwaliteit van honing thuis te controleren?
U kunt natuurlijk alles meenemen wat u nodig heeft om het experiment uit te voeren naar de markt. Maar ervaren kopers adviseren om, na de honing met het oog te hebben gecontroleerd, 2-3 monsters van elk 100 gram te kopen, zodat ze in een rustige sfeer thuis, en niet in de drukte van de markt, zorgvuldig controleren en terugkeren voor een solide aankoop.
Een van de meest gebruikelijke manieren om de kwaliteit van honing te testen, is door het te combineren met jodium. Er zijn geen componenten in natuurlijke honing die op jodium kunnen reageren door van kleur te veranderen. Het is het beste om jodium niet rechtstreeks in honing te druppelen, maar het product vooraf te verdunnen in warm water. Als 3-4 druppels jodium aan honingwater worden toegevoegd, verandert het niet van kleur - natuurlijke honing.
Anders wordt het water blauw. Er zit dus zetmeel of meel in, dat wordt toegevoegd voor volume en viscositeit. Je kunt azijnessentie in dezelfde container laten vallen, het sissen ervan zal een additief inluiden, zoals krijtkruimel, dat voor hetzelfde doel wordt toegevoegd.
De oudste testmethode is met een scheikundig potlood. Om dit te doen, trekt hij ofwel een lijn op zijn hand, en dan wordt een druppel honing gewreven, of een scherp geslepen potlood wordt in de honing gestoken. Honing van hoge kwaliteit laat geen potloodstreep achter en verdund met water en suikersiroop laat een blauwe markering achter. De aanwezigheid van water in honing kan worden gecontroleerd door er een stuk brood in te dopen. Na een tijdje zal het volume toenemen, wat niet zou moeten zijn.
Je kunt gewoon terug komen van de markt en wat thee drinken met een lepel honing. Honing van lage kwaliteit zal zeker sediment achterlaten op de bodem van de beker. Je kunt een rauw ei in honing dopen. Natuurlijkheid bevestigt zijn vermogen om niet in de inhoud te verdrinken. Als zetmeel aan de honing wordt toegevoegd, zal de hete melk schiften wanneer deze ermee wordt gecombineerd. Er zijn veel meer manieren om gewetenloze honingverkopers aan het licht te brengen. En het is geen zonde om dit te doen, aangezien honing een duur product is en vaak wordt ingenomen voor gezondheidsvoordelen.
