De Nieuw-Zeelandse entomoloog en astronoom George Vernon Hudson was de eerste die het idee naar voren bracht om de wijzers van de klok te bewegen om optimaal gebruik te maken van de daglichturen. In zijn vrije tijd van het hoofdwerk wijdde hij zich aan het verzamelen van een verzameling insecten. In 1895 presenteerde Hudson een paper aan de Wellington Philological Society, die een zomertijdverschuiving van twee uur voorstelde.
Zomertijd
Hudsons idee wekte enige interesse in zijn thuisland Nieuw-Zeeland. Maar na verloop van tijd ben ik het vergeten. Aan het begin van de twintigste eeuw dacht de Britse ontwikkelaar William Willett zelfstandig na over de overgang naar zomertijd. In 1907 publiceerde hij op eigen kosten een brochure 'Over de verspilling van daglicht'.
Daarin stelde Willett voor om de klok in april 80 minuten vooruit te zetten in vier stappen. En doe in september alles in omgekeerde volgorde. Naar zijn mening zullen heldere avonden langer worden, de tijd voor zomervakanties toenemen en zal het ook mogelijk zijn om aanzienlijk geld te besparen op verlichting.
Na een krachtige campagne had Willett in 1908 de steun gekregen van parlementslid Robert Pearce, die verschillende mislukte pogingen deed om de wet door het Lagerhuis te krijgen. Enige tijd hielp de jonge Winston Churchill hem daarbij.
De kwestie won aan belang in het jaar van de Eerste Wereldoorlog, vooral vanwege de noodzaak om steenkool te behouden. Op 30 april 1916 werd de overgang naar zomertijd uitgevoerd door het Duitse Rijk en Oostenrijk-Hongarije. Veel andere landen volgden al snel.
Na het einde van de Eerste Wereldoorlog werd de zomertijd afgeschaft. In de meeste landen wordt het al lang niet meer gebruikt. Zomertijd werd opnieuw wijdverbreid, met name in de Verenigde Staten van Amerika en in Europa, in de jaren zeventig, toen de energiecrisis uitbrak.
Wintertijd
Als de overgang naar zomertijd een wijdverbreide praktijk is, dan is het gebruik van wintertijd, in de zin van het terugvertalen van de wijzers van de klok naar de standaardtijd in de wintermaanden, zeer zeldzaam. Dergelijke gevallen zijn zeldzaam in de geschiedenis.
De wintertijd werd dus ingevoerd door een regeringsdecreet in Tsjechoslowakije van 1 december 1946 tot 23 februari 1947. De belangrijkste reden was het feit dat de elektriciteitscentrales van het land 10 procent minder elektriciteit produceerden dan de potentiële vraag. Deze stap was bedoeld om de belasting op het netwerk tijdens piekuren te verdelen.
De wetgevingshandeling die de regering van Tsjechoslowakije het recht gaf om op elk moment de wintertijd in te voeren, is nog niet geannuleerd. Dit stelt de regeringen van zowel de Tsjechische Republiek als Slowakije in theorie in staat om de wintertijd opnieuw in te voeren wanneer ze maar willen. Het experiment werd echter niet meer herhaald.
In feite leefde Rusland begin jaren negentig in de winter. Op 31 maart 1991 werd de in 1930 ingevoerde zogenaamde "zomertijd" geannuleerd. De wijzers van de klok zijn teruggezet. En op 29 september werd de klok weer teruggezet. Vanwege de ontevredenheid van burgers en overmatig elektriciteitsverbruik werd op 19 januari 1992 de "kraamtijd" hersteld.
