Een vraag die nooit ophoudt de hoofden van mensen te achtervolgen. Welke mensen? De hele mensheid als geheel. Vanaf het moment van ontstaan tot heden. Waarschijnlijk is er geen persoon die zich er niet minstens één keer in zijn leven naar heeft gevraagd.
Het lijkt erop dat hij het is, maar het lijkt niet
Je kunt de wereld rondreizen, de oceaan over zwemmen, een orthodoxe gelovige worden, een menigte kinderen baren, maar je kunt nog steeds geen antwoord vinden op een brandende vraag. Het lijkt erop dat je, nadat je een nieuwe grens in het leven hebt genomen, op het punt staat dichter bij de oplossing te komen, maar ondertussen sijpelt het als zand door je vingers en glijdt weg …
Waarschijnlijk is het punt dat 'de zin van het leven' geen statisch concept is, maar voortdurend verandert. En voor iedereen is het anders. Dat wil zeggen, een persoon bepaalt zelf, op basis van ervaring en levensomstandigheden, welke betekenis in een bepaalde periode met zijn bestaan zal worden gevuld. We zijn geboren om onszelf constant deze vraag te stellen, dan te twijfelen aan de juistheid van de antwoorden en opnieuw de waarheid te zoeken. En hoe volwassener en wijzer een persoon wordt, hoe dieper zijn gedachten over deze kwestie zullen zijn. De herwaardering van waarden en levensrichtlijnen, een onvermijdelijke fase van opgroeien, is hier een levendig voorbeeld van.
Hier is een nieuwe wending … wat brengt hij ons?
Herinner je jezelf nog op de leeftijd van 4-5? Wat vond je toen het belangrijkste? Met heel je hart spelen, gillen, knutselen met de kinderen van de buren in de modder, later naar bed… "De zin van het leven? Nee, ik heb het niet gehoord" - dan had je geantwoord. En die hem nodig had in de haasje-over van snel wisselende foto's vol vreugde.
Maar je groeide, ontwikkelde en werd wijzer. Schoolbankje, examens, afstuderen, sessie … De hele essentie van zijn werd teruggebracht tot op de een of andere manier in het leven gesetteld raken, iemand worden. Toen waren er kinderen, een gezin. De wereld staat weer op zijn kop. Kleine friemels zijn nu aan het hoofd van je leven geworden. Opvoeden, opvoeden, "op de been brengen", liefhebben, verzorgen, beschermen … En nog 1000 meer en één taak. En nu heeft de familie je al helemaal gevuld, iedereen en alles in beweging, een leidende positie innemend. Maar de kinderen groeiden snel op en vlogen weg van hun vaderlijke nest.
Wat is het volgende? En dan weer zoeken en het antwoord op deze vraag vinden. Er is tenslotte honderd keer meer vrije tijd! Je kunt het besteden aan zelfontwikkeling, creativiteit, reizen … Ja, nog veel meer dat je kunt bedenken. En zo verder tot de allerlaatste adem. We winnen, verliezen en vullen ons leven opnieuw met steeds meer nieuwe betekenissen. En dit proces is eindeloos, alsof het zichzelf is.
Boeddhistische mening over deze kwestie
Boeddhisten verwerpen alle wereldse zorgen en zorgen en verzekeren mensen: "Stop nutteloze pogingen om een antwoord te vinden op de beruchte vraag. Wees gewoon gelukkig. Nu. Ondanks alles en nog wat. Morgen komt misschien niet." En in deze benadering zit natuurlijk iets. Hij is zo oprecht en sereen dat je onwillekeurig denkt: "Misschien is het waar - is het beter?" Inderdaad, waarom zou je je hersens pijnigen, en het dan vullen met allerlei existentiële onzin, als je in het moment hier en nu kunt zijn en ervan kunt genieten. Een soortgelijk recept voor eindeloos geluk werd gepromoot door Diogenes. Hij verzekerde dat niets ertoe doet, behalve een vreugdevolle en vredige gemoedstoestand. Daarom leefde hij uit protest in een ton.
Er zijn ook zwakke punten in de boeddhistische theorie. Bijvoorbeeld hoe een persoon geluk kent zonder lijden en verdriet te kennen. Hij zal gewoon niets hebben om mee te vergelijken. En hier komt het christendom te hulp.
De zin van het leven vinden in de christelijke religie
Vaak herlezen mensen, op zoek naar een antwoord, honderden boeken en komen ze uiteindelijk bij de Bijbel. En dit is vrij logisch. Wie anders kan de sluier van geheimhouding openen, zo niet zij? De Bijbel biedt aan om het pad van bovenaf te bekijken als een soort school. Daarin krijgt een persoon de rol van een "eeuwige student" toegewezen. Als student mag hij veel fouten maken, "hout breken", struikelen en het verkeerde pad volgen, lijden en lijden, niet begrijpen waarom … Maar dit alles is alleen om ervaring op te doen. En realiseer je ze door een reeks van begane zonden, heb berouw en beloof jezelf en God om ze niet meer te doen.
Dat wil zeggen, in het christelijke model is de zin van het leven constante verbetering, zuivering van ziel en lichaam. En uiteindelijk, als beloning voor een rechtschapen leven - naar huis terugkeren naar de Almachtige. Waar geen wereldse problemen zijn, maar alleen eindeloze liefde.
Dit is een zeer constructief standpunt. Inderdaad, op zoek naar God wordt een persoon de beste versie van zichzelf. Positieve metamorfosen zijn hier onvermijdelijk, waarbij ze de 'student' onvermijdelijk op de hielen zitten. Als het eerder, blind door het leven dwalend, mogelijk was om te creëren wat je maar wilde, dan verandert alles volledig en onherroepelijk met het verwerven van geloof. Als een persoon christelijke dogma's heeft aanvaard, zal hij niet langer in staat zijn om te leven zoals voorheen. Hij zal kennis hebben over de oneindigheid van het leven en de wedergeboorte van de ziel. Dat het aardse bestaan zal worden gevolgd door een ander, het hiernamaals, waarin alle handelingen beantwoord zullen moeten worden. En gewapend met deze kennis zal de leek ernaar streven vriendelijker, menselijker en zuiverder te zijn.
Het leven is als een biologisch proces
In tegenstelling tot het geloof is er ook een atheïstisch wereldbeeld. Mensen die zichzelf in dit kamp beschouwen, beschouwen het leven uitsluitend als een biologisch proces. Een analogie trekkend met de dierenwereld, wordt een persoon hier uitsluitend beschouwd als een opvolger van het gezin, niets meer. En de betekenis van zijn bestaan komt neer op slechts één ding - zijn genetische code in de wereld achterlaten - nakomelingen. Dit wereldbeeld betovert door zijn eenvoud: leven, liefhebben, doen wat je wilt, toch, het einde is één. Het belangrijkste is om niet te vergeten een kind op te voeden, dan kan je aardse bestemming als vervuld worden beschouwd. Maak je nergens meer zorgen over.
Hedonisme
Er is nog een ander filosofisch standpunt dat de zin van het leven reduceert tot eenvoudig genieten. Haar naam is hedonisme. De oprichters waren Aristippus en Epicurus. Ze voerden aan dat alle wezens op de planeet ernaar streven om plezier te ontvangen. Bovendien hoeft het niet lichamelijk te zijn, het kan geestelijk zijn. Zoals een bloem zich uitstrekt naar de zon, zo strekt een persoon zich uit - naar aangename sensaties. Deze theorie had veel aanhangers, maar critici gingen er niet aan voorbij, vooral niet in de moderne wereld. Voorbeelden van heldendom werden gegeven: wanneer mensen, bewust afstand doen van hun persoonlijk welzijn, hun leven gaven voor de belangen van het land.
De zin van het leven vanuit het oogpunt van L. Tolstoj
Lev Nikolajevitsj Tolstoj behandelde deze kwestie zeer pijnlijk en pijnlijk. De zoektocht naar de zin van het leven met een onzichtbare draad raakte bijna al zijn werken. In al zijn romans stelde minstens één van de personages zichzelf deze vraag en werd er constant door gekweld. Na vele jaren zoeken kwam Tolstoj tot de conclusie dat de essentie ligt in de zelfverbetering van het individu, in constante groei. Bovendien is deze groei onlosmakelijk verbonden met andere mensen, met de samenleving.
Dus waar is hij, het enige juiste antwoord?
Het feit is dat het niet bestaat. Nee, niet de zin van het leven, maar het juiste antwoord op deze vraag. Als je het jezelf afvroeg, dan is er iets misgegaan in je leven en ben je er niet tevreden mee. De bel van verandering ging. Hoogstwaarschijnlijk zal dit het startpunt zijn voor je verdere ontwikkeling. Het belangrijkste hier is om niet aan zelfkritiek te doen. Het is beter om de tijdspanne te analyseren en conclusies te trekken. Zorg ervoor dat u de antwoorden vindt. Het maakt niet uit wat ze zijn - goed en fout. Wees niet verbaasd dat ze in de loop van de tijd voortdurend zullen veranderen. Leef gewoon, zoek naar je doel, verheug je, vul je leven met nieuwe betekenissen.
