Komkommer is een eenvoudige plant en komt in elk zomerhuisje voor. Er is echter een veel minder bekende groep planten onder de algemene naam "gekke komkommer", die drie vertegenwoordigers omvat.
Ekballium
Aanvankelijk heette de zuidelijke plant, ecballium, de gekke komkommer. Het wordt gevonden in de semi-woestijnen van de Middellandse Zee en West-Azië. Ecballium heeft komkommerbladeren, lichtgele bloemen en eivormige groene vruchten die qua vorm op een komkommer lijken. Hun afmetingen bereiken 5 cm.
Als het rijp is, wordt het vruchtvlees van een rijpe vrucht plakkerig en vloeibaar. In deze vloeistof drijven zwarte zaden. Zelfs bij een lichte hersenschudding vliegt de stengel uit de foetus, gevolgd door slijm dat onder druk uit de foetus ontsnapt. Zo komen de zaden in de grond. De schil van de plant vliegt weg van de struik op een afstand van maximaal twee meter.
Er moet aan worden herinnerd dat ecballium een giftige plant is die dodelijke vergiftiging kan veroorzaken.
echinocystis
Een andere plant die gekke komkommer wordt genoemd, is echinocystis. Letterlijk vertaald uit het Latijn, betekent de naam "egelbel" of "doornige bel". Het verscheen vrij recent in Rusland - slechts een paar decennia geleden. Het thuisland van deze vertegenwoordiger van de lianenfamilie is Amerika.
Meer recentelijk werd Echinocystis als een grote zeldzaamheid gekweekt, maar het werd al snel wild en werd een onkruid. Deze gekke komkommer slingert zich om bomen en struiken, bedekt de grond dicht en voorkomt dat andere planten groeien.
De vruchten zien eruit als kleine egeltjes of stekelige tennisballen. Als de vrucht rijp is, gaan er aan de punt twee gaatjes open. Van daaruit vallen grote zaden uit.
Botanisch gezien is echinocystis niet zozeer een naaste verwant van een komkommer als wel een luffa - een plant uit de pompoenfamilie.
Exploderende cyclanter en pedunculate cyclanter
Cyclanter wordt ook wel gekke komkommers genoemd. Op het grondgebied van Rusland is deze pompoenplant vrij zeldzaam en groeit hij voornamelijk in Zuidoost-Azië en India.
Er zijn twee soorten cyclanter: explosief en been. Beide soorten hebben onopvallende bloemen en zeer mooie dicht ingesneden bladeren.
Het eerste type - exploderende cyclanter, heeft doornige kleine vruchten, vergelijkbaar in vorm met een dikke komma of een haakvormige komkommer. De rijpe vrucht explodeert, maar niet zo reactief als de ecballium. Het scheurt gewoon door en keert binnenstebuiten, waardoor de zaden bloot komen te liggen.
Het tweede type - cyclantera pedunculate, wordt beschouwd als een Zuid-Aziatische groente. De vruchten zijn glad en glanzend en hangen aan vrij lange poten. Ze rijpen laat, bijna eind september.
Cyclantera wordt gestoofd, gebakken, gekookt of rauw gegeten. Het smaakt als een gewone komkommer, maar de schil is taaier en de vrucht is kleiner.
