De vraag of er leven na de dood is, baart de absolute meerderheid van de mensen op aarde zorgen. Velen van hen worden tot dergelijke overpeinzingen aangezet door een waar geloof in de aanwezigheid van een ziel en in haar onsterfelijkheid. Deze vraag is al vaak aan helderzienden gesteld. De antwoorden lieten niet lang op zich wachten.
De mens smeedt zijn eigen geluk. Natalia Vorotnikova
Natalya Vorotnikova, een vooraanstaande Russische astroloog van een van de beroemde tijdschriften, evenals een deelnemer aan het tv-project "Battle of Psychics", is van mening dat het antwoord op deze vraag voor elke persoon individueel zal zijn. De helderziende verklaart dit door de religieuze voorkeuren van de persoon zelf, gebaseerd op de onsterfelijkheid van de ziel. De meeste religieuze leringen erkennen en onderscheiden duidelijk twee parallelle werelden die 'goed' en 'kwaad' worden genoemd. In de christelijke leer is dit bijvoorbeeld hemel en hel.
Paranormaal begaafde Natalya Vorotnikova begrijpt niet helemaal hoe mensen die het hebben overleefd, praten over het feit dat er echt leven is na de dood. Immers, als hun hart weer begon te werken, werden de hersenen niet volledig uitgeschakeld, wat betekent dat er geen feit van de dood was. De paranormaal begaafde legt de verhalen uit van degenen die 'uit de andere wereld' terugkeerden met de gebruikelijke nerveuze reactie van een ontstoken bewustzijn en het vrijkomen van adrenaline in het bloed. Vorotnikova is er zeker van dat de dood een onomkeerbaar biologisch proces is.
Aangezien de meeste mensen het over klinische dood hebben, blijkt dat de dood een open doorgang is waardoor elke stervende kan terugkeren als hij dat wil. "Hoogstwaarschijnlijk is het niet zo", zegt de paranormaal begaafde. Het bovenstaande samenvattend, vat Natalya Vorotnikova samen: "Het is onmogelijk om met vertrouwen te spreken over het bestaan van het hiernamaals." Volgens haar is het geloof in de onsterfelijkheid van de ziel een fictie die de mensheid helpt de realiteit en onvermijdelijkheid van het uur van de dood te beseffen en op de een of andere manier de pil zoeter te maken.
Er is leven na de dood. Bruce Robert en Robert Monroe
Bruce Robert wordt door het Amerikaanse tijdschrift Enlightenment Next beschouwd als een van de meest succesvolle out-of-body beoefenaars. Bruce verzekert dat hij herhaaldelijk in nauw contact is gekomen met de zielen van dode mensen. Van hen zou hij hebben geleerd dat het leven na de dood geen fictie is. Hij gelooft dat een persoon na zijn dood enige tijd in de wereld van de levenden verblijft. Zijn verblijf hangt af van hoe snel de fysieke energie verdwijnt. Helaas is de ziel van de overledene verstoken van elke mogelijkheid om iets te beïnvloeden.
De paranormaal begaafde beweert dat in plaats van het vagevuur, hemel en hel, zielen terechtkomen in een zogenaamd "ziekenhuis". Dit is de plek waar ze, onder toezicht van "oudere" zielen, worden gereinigd, genezen, hersteld en getransmigreerd naar nieuwe lichamen. Een andere beroemde, maar inmiddels overleden paranormaal begaafde - Robert Monroe - beweerde dat zielen na hun fysieke dood in een bepaalde Tuin verblijven, de mooiste en meest mystieke plek in het hele hiernamaals. Daar ontmoeten ze andere verwanten en geestverwanten, van waaruit ze hun geleidelijke ontwikkeling beginnen voordat ze naar een nieuw lichaam gaan.
