De zon is een ster, het centrum van het zonnestelsel, een enorme bol gloeiend plasma. Door zijn type behoort onze ster tot gele dwergen. De straal is 696.000 km, de massa is 2x10 tot de 30e macht van kg en de temperatuur van de emitterende laag (fotosfeer) is 5770 K.
instructies:
Stap 1
De bron van zonne-energie zijn nucleaire processen in het centrum van het licht, waar de temperatuur 10 miljoen K overschrijdt. Daar worden waterstofatomen omgezet in heliumatomen. Dit is een typisch geval van een thermonucleaire reactie - de fusie van lichte kernen bij ultrahoge temperatuur met het vrijkomen van energie. Elke seconde wordt 4.000.000 ton zonne-materie omgezet in energie.
Stap 2
Vervolgens wordt deze energie van binnen naar buiten uitgestraald. Daar wordt het gedistribueerd door convectie - vermenging van zonnematerie. Het is de convectieve beweging van het plasma die het bestaan van bijvoorbeeld zonnevlekken bepaalt. Zonnevlekken zijn gebieden met een lage temperatuur (4500 K) op het oppervlak van de zon en daarom zien ze er meerdere keren donkerder uit dan de rest van de fotosfeer.
Stap 3
De activiteit van plasmaprocessen in de zon verandert periodiek: zonnevlekken, fakkels in de fotosfeer, protuberansen in de corona verschijnen regelmatig in de atmosfeer. Deze frequentie is ongeveer 11 jaar. Veel processen op aarde zijn afhankelijk van de activiteit van de zon: gewassen in de landbouw, magnetische stormen. De relatie tussen de toestand van de menselijke gezondheid en zonneactiviteit wordt opgemerkt.
Stap 4
Om de straling van de zon te karakteriseren, werd het concept van de zonneconstante geïntroduceerd - de hoeveelheid stralingsenergie die binnenkomt in 1 minuut per 1 vierkante cm van het gebied loodrecht op de zonnestralen op een afstand van 1 AE. buiten de atmosfeer van de aarde. Astronomische eenheid (AU) is de gemiddelde afstand van de zon tot de aarde. Onze planeet ontvangt ongeveer 2x10 17 watt aan zonnestralingsenergie.
Stap 5
De atmosfeer absorbeert veel van de zonnestraling. Het aardoppervlak bereikt ongeveer 1 kW / m². Het is deze energie die de drijvende kracht is achter alle processen die op de aardbol plaatsvinden. De hoeveelheid varieert gedurende het jaar en hangt voornamelijk af van de helling van de aardas en, in mindere mate, van de afstand van onze planeet tot de zon.
