De vijgenboom groeit in gebieden met subtropische en tropische klimaten. Er zijn verschillende soorten van deze plant, waarvan sommige decoratief en geschikt zijn voor de binnenkweek.
De vijgenboom is een vruchtdragende plant die vooral in het oosten groeit: Syrië, Klein-Azië, de Kaukasus, de Krim, Transkaukasië, Centraal-Azië. Het wordt met succes gekweekt in de VS, waar het klimaat het warmst is. En ook speciaal aangeplant in gebieden langs de Middellandse Zeekust. Het wordt ook gefokt in de zuidelijke zone van Rusland. Voor volledige ontwikkeling heeft deze plant een tropisch of subtropisch klimaat nodig. In dit geval werpt het de meeste vruchten af.
Wat wordt beschouwd als de geboorteplaats van de vijgenboom?
Wetenschappers concludeerden dat de allereerste wilde vertegenwoordigers van deze plant verschenen in het bergachtige gebied van Caria in Klein-Azië. Hier werden ze "fig" genoemd. Geleidelijk aan breidde het groeigebied van de vijgenboom zich aanzienlijk uit, later begon het doelbewust te worden gekweekt en geplant om vijgen te verkrijgen. Hierdoor zijn er variëteiten ontstaan die als sierplant binnenshuis kunnen worden gekweekt. In de natuur kan deze boom 10 m hoog worden.
Wat is er zo speciaal aan de vijgenboom?
Het behoort tot de moerbeifamilie en wordt ook wel "vijg", "vijgenboom", "vijg" genoemd. De vruchten van deze plant zijn lekker en gezond. Ze hebben ook verschillende namen: vijg, wijnbes, vijg. Er zijn verschillende soorten fruit: de kleinste zijn Marseille, de grotere zijn Genuese, de grootste en vlezige zijn Levantijnse.
De vijgenboom is versierd met een spreidende kroon. Als de takken jong zijn, hebben ze een luxueus blad, terwijl de oude kaal zijn. De vijgenboom in de natuur wordt gepresenteerd in de vorm van een eenhuizige of tweehuizige boom, evenals een dicht vertakte struik. De bast van deze planten is lichtgrijs, de bladeren zijn donkergroen boven en licht onder, groot, ovaal van vorm.
De bloei van de vijgenboom is ongebruikelijk: in april-mei verschijnen er kleine groene bolletjes in de bladoksels, hol van binnen. Er is een klein gaatje aan de bovenkant van elk van hen. Als de boom mannelijk is, ontwikkelen zich mannelijke bloeiwijzen in deze groene ballen, indien vrouwelijk - vrouwelijk. Vijgen rijpen alleen in de laatste. De enige bestuivers van vijgenvruchten zijn blastofage wespen. Als er een klein aantal van deze insecten is, kun je niet rekenen op een goede oogst. Het gemiddelde gewicht van de vrucht is 50-80 g, de vorm is langwerpig, vaak peervormig, afgeplat. Afhankelijk van de variëteit zijn ze er in verschillende kleuren: geel, bruin, groenachtig. Maar hun smaak is altijd delicaat en aangenaam.
