Vanaf het einde van de 19e eeuw en gedurende het grootste deel van de 20e eeuw waren vinylplaten een populair, goedkoop en betaalbaar medium voor de distributie van audio-opnamen totdat ze werden verdrongen door digitale schijven.
Vinylschijf en het afspelen ervan
Een vinylplaat is een analoge audio-informatiedrager in de vorm van een schijf, waarbij op één of twee zijden een "track" (doorlopende groef) is aangebracht waarvan de diepte en breedte varieert afhankelijk van de geluidsgolf. Dergelijke platen worden gespeeld in grammofoons, ouderwetse grammofoons, maar ook in modernere elektrische spelers en elektrofoons.
De naald van de draaitafel, die duurder is dan de plaat, trilt en er wordt een elektrisch signaal gegenereerd. Dit signaal wordt versterkt door de versterker en weergegeven door de speakers, waardoor audiomateriaal wordt opgenomen in de studio.
Materiaal samenstelling
Het polymeer dat vinyl wordt genoemd, is een vinylchloride/vinylacetaatcopolymeer. Dit polymeer wordt in de industrie vaak "vinylhars" genoemd. Ze was het eerste materiaal waarvan platen werden gemaakt voor het spelen op een grammofoon.
Het Amerikaanse bedrijf Carbide and Carbon kreeg in 1933 voor het eerst een patent voor het gebruik ervan als materiaal voor het uitbrengen van platen. Dit is waar de vinylplatenindustrie begon. Het vinylchloride/vinylacetaatcopolymeer is echter niet het enige bestanddeel van het materiaal, aangezien een plaat die er alleen van gemaakt zou zijn, zou transparant zijn, van korte duur zijn, zou een hard geluid geven, evenals gekraak van statische elektriciteit.
Daarom zijn er andere componenten in de samenstelling opgenomen, bijvoorbeeld carnaubawas en calciumstearaat zijn gebruikt bij de productie van platen van de jaren dertig tot heden. Voor de rest is de samenstelling in de loop van decennia meerdere malen gewijzigd om de kwaliteit te verbeteren. Zo bevat de samenstelling van het materiaal voor de productie van de plaat 95% vinylhars en verschillende door de fabrikant gespecificeerde additieven. Additieven omvatten stabilisatoren, pigmenten, antistatische middelen, weekmakers, interne en externe smeermiddelen.
Vinyl vandaag
De productie van warmgeperste lp's piekte in de jaren zeventig. Aan het einde van de 20e eeuw vervingen digitale schijven vinylplaten. Tegenwoordig worden ze nog steeds gebruikt, maar tegenwoordig worden ze vooral gebruikt door dj's, liefhebbers van de oudheid en kenners van het specifieke warme en levendige geluid dat vinylplaten geven. Dit compenseert hen voor nadelen als een klein aantal sporen aan de zijkant van de plaat en de snelle slijtage, blootstelling aan vocht en temperatuurveranderingen.
Liefhebbers van vinyl kopen actief platen online en op veilingen. De kosten van individuele verzamelobjecten kunnen een fortuin zijn.
