Het thema liefde in het werk van Vladimir Vladimirovich Majakovski nam een grote plaats in. Hij geloofde dat liefde het hart is van alles wat bestaat, en als dit hart niet werkt, wordt al het andere overbodig en onnodig.
Majakovski's liefdesteksten
Al het werk van de beroemde dichter is een weerspiegeling van zijn leven, met alle grieven, teleurstellingen en vreugden. De uiterlijke grofheid van gedrag verborg een kwetsbaar hart en een beïnvloedbaar en emotioneel karakter. Majakovski's gedichten verbazen met de buitengewone kracht van passie, maar zijn tegelijkertijd gevuld met diepe tederheid. De tragische noot in zijn liefdesteksten houdt verband met zijn persoonlijke leven en diepe gevoelens die zijn hart deden lijden en bloeden.
De tragische liefde van Majakovski
De belangrijkste muze van de dichter gedurende zijn hele leven was Lilya Brik. Ze ontmoetten elkaar in 1915 en daarvoor had Majakovski al 2 jaar het hof gemaakt met Lily's jongere zus Elsa. Vervolgens bracht ze de jonge Vladimir naar het gezin van haar oudere zus, die getrouwd was met Osip Brik. Majakovski begon hen vaak te bezoeken en werd al snel roekeloos verliefd op de minnares van het huis. Hij werd vooral aangetrokken door het feit dat Lilia Yuryevna een vrouw uit een andere kring was, ze verbaasde zich over haar elegantie en manieren, terwijl ze soms overschakelde naar excentriek gedrag en de mensen om haar heen verraste met de afwezigheid van vooroordelen.
Bovendien was ze erg intelligent en belezen en had ze een enorme kring van interessante kennissen. Een dergelijke onbegrijpelijkheid leidde tot de opkomst van een sterk gevoel bij Majakovski, hij en Brick begonnen elkaar elke dag te ontmoeten, maar ze hield hem op afstand, hoewel hij gek op haar was. Dit verwarde leven, dat zich bijna voor de ogen van Osip Brik afspeelde, geheime ontmoetingen en constant bedrog, kon niet anders dan de hele creatieve biografie van de dichter beïnvloeden.
De liefde van Vladimir Majakovski en Lily Brik bereikte vele malen de rand van een crisis. Tragisch en hopeloos, ze had een onvermijdelijk obstakel - Lilya was nooit helemaal van de dichter. Naast haar man moest Vladimir haar delen met veel geliefden, waarover veel werd geroddeld in de samenleving, wat natuurlijk bekend werd bij de dichter. Deze pijn duurde tot 1925 en veranderde in vriendschappelijke betrekkingen, waarvoor Majakovski moest gaan omwille van zijn geliefde. Het was pijnlijk, maar omdat hij zich zijn leven niet kon voorstellen zonder een vrouw die hem dierbaar was, maakte de dichter van de minste gelegenheid gebruik om bij haar te zijn.
Er zijn veel versies over de redenen die de beroemde en getalenteerde dichter ertoe brachten zelfmoord te plegen. Misschien kan men onder hen zijn tragische liefde noemen. Zelfs talrijke romans weerhielden Majakovski er niet van om dit gevoel tot het laatste moment in zijn hart te bewaren en Lilya Brik als een lid van zijn familie te noemen in zijn afscheidsbrief.
