Wat als je de tijd moet bijhouden, maar er is geen klok, geen timer of stopwatch bij de hand? De situatie is niet hopeloos. Methoden voor het meten van tijd zonder de hulp van apparaten kunnen uitkomst bieden.
instructies:
Stap 1
Elke manier om een tijdsperiode te meten is gebaseerd op vergelijking met een bepaalde standaard. In een zandloper is de standaard de tijd waarin al het zand van de ene kegel naar de andere wordt gegoten. In waterplanten heeft water hetzelfde doel. De slingerklok dankt zijn naam aan het feit dat de tijdstandaard daar de oscillatieperiode van de slinger is, die, zoals bekend uit de natuurwetten, constant is. Ten slotte, in atoomklokken, is de standaard de trillingen van de toestanden van een aangeslagen atoom.
Stap 2
Bij gebrek aan wiskundig nauwkeurige standaarden, is de enige manier om de tijd bij te houden het creëren van je eigen tijdstandaard. Meestal is dit een actie die de gemiddelde persoon gedurende een vooraf bepaalde tijd met een gemiddelde snelheid uitvoert.
Stap 3
Er is bijvoorbeeld een eenvoudige manier om tijdsintervallen binnen twintig seconden te definiëren. Het is gebaseerd op het feit dat de gemiddelde persoon die geen problemen heeft met dictie, het woord "Mississippi" in bijna precies één seconde snel kan uitspreken. Dus om de tijd te meten, moet je in je hoofd tellen, na elke telling, snel het sleutelwoord zeggen: "Eén - Mississippi - twee - Mississippi - drie - Mississippi …".
Om je score nauwkeuriger te maken, kun je van tevoren oefenen door je snelheid aan te passen met een stopwatch of metronoom.
Stap 4
Voor langere tijd is het logischer om langere referenties te gebruiken. In de Middeleeuwen in Oost-Europa was bijvoorbeeld een populaire eenheid voor het meten van tijd "pache" of "paternoster" - de tijd die nodig was om het christelijke gebed "Onze Vader" hardop en duidelijk voor te lezen. In het Latijn begint het met de woorden Pater noster, en in het Pools is het eerste woord van dit gebed paciez; Vandaar de naam. Eén pache was gelijk aan ongeveer 25 seconden, twee pache - een minuut.
Stap 5
Een nummer, waarvan je de lengte kent, kan dienen als een goede maatstaf voor de tijd. Veel muziekwedstrijden beperken bijvoorbeeld de lengte van de deelnemende nummers tot twee of drie minuten. Als je geen horloge bij de hand hebt, maar er is wel een opname van zo'n nummer, dan kun je die gebruiken om de tijd af te tellen met tussenpozen van twee tot drie minuten.
Stap 6
Jonge moeders meten de tijd vaak met slaapliedjes, die ze zelf uitvoeren. Het is voldoende om één keer met behulp van een klok te meten hoeveel minuten het duurde om een slaapliedje van begin tot eind te zingen - en de standaard van tijd is klaar.
