Apparaten in een metalen behuizing die elektriciteit verbruiken, kunnen worden geactiveerd als de isolatie beschadigd is. Dit vormt een gevaar voor het menselijk leven. Om elektrische schokken te voorkomen, wordt een beschermende aarding gebruikt, die de potentiaal van de instrumentbehuizingen verwijdert.
Waar dient beschermende aarding voor?
De essentie van beschermende aarding is om een verbinding tot stand te brengen tussen de metalen elementen van de apparatuur en de aarde. In de normale toestand worden de apparaten niet geactiveerd, maar de situatie verandert wanneer isolatieschade optreedt in een van de secties van het circuit. Een bewust ontworpen beveiligingscircuit helpt ongelukken te voorkomen.
Elektrische normen vereisen dat beschermende aarding wordt uitgevoerd in alle gebieden waar een verhoogd risico op elektrische schokken bestaat, evenals in buiteninstallaties waar spanningen boven een bepaald niveau worden gebruikt. De aarding is zo gemonteerd dat deze een verbinding met de grond kan bieden voor alle apparatuurframes, secundaire wikkelingen van transformatoren, kabelmantels en aandrijvingen van elektrische eenheden.
Betrouwbaarheid van aarding wordt verzekerd door een effectieve elektrische verbinding met lage weerstand te creëren. In dit geval, op het moment dat een persoon het lichaam van het apparaat aanraakt, zal de stroom niet door het lichaam stromen en geen levensbedreigend letsel veroorzaken. Om de stroom door de grond te laten stromen, is het noodzakelijk om een permanent gesloten circuit te hebben, dat zorgt voor het creëren van een beschermend aardingssysteem.
Hoe werkt beschermende aarding?
Hoogwaardige beschermende aarding wordt op twee manieren uitgevoerd: met behulp van kunstmatige geleiders die voor het aardingsnetwerk zijn gelegd, en met behulp van natuurlijke elementen, dit kunnen metalen constructies zijn die aanvankelijk een ander doel hebben. Constructief gezien bevinden de beschermende aardingselementen zich in de grond of steken er uit. In het laatste geval moeten de details van de constructie duidelijk zichtbaar zijn, waarvoor ze meestal zwart geverfd zijn.
Het beschermende aardingssysteem bestaat uit twee delen. De eerste hiervan is grond, die wordt beoordeeld aan de hand van zijn soortelijke weerstand. Deze eigenschap wordt bepaald door de vochtigheidsgraad van de aarde en de temperatuur ervan. Gedurende het jaar kan de bodemweerstand aanzienlijk variëren, wat de beschermende functie van het aardingssysteem beïnvloedt.
Een ander onderdeel van het systeem zijn aardelektroden, dat wil zeggen een of meer elektroden die met elkaar zijn verbonden. Deze elementen bevinden zich constant in de grond, wat een betrouwbaar contact tussen de te aarden objecten en de grond garandeert. Een groep elementen, die verschillende metalen aardelektroden omvat, vormt een enkel systeem dat een aardlus wordt genoemd.
