De tweeledige aard van het menselijk bewustzijn kon niet tevreden zijn met de rechtlijnigheid van de ritus zonder het opnieuw te interpreteren en er verborgen betekenissen in te vinden, soms heel onverwacht. Het was uit de interpretatie van plechtige rituelen, aangepast aan de eenvoudige behoeften van gewone mensen tijdens landelijke vakanties, dat komedie werd geboren.
instructies:
Stap 1
Maak uzelf vertrouwd met de termen "comedy", "comedy del arte", "farce", "vaudeville", "parodie" met behulp van literaire woordenboeken en naslagwerken, evenals de beknopte literatuurencyclopedie.
Stap 2
Komedie is geen tegenstelling tot tragedie. Deze genres ontwikkelden zich parallel, hoewel ze een gemeenschappelijk ritueel karakter hadden. Voor het feest van de vruchtbaarheid waren voordracht en hoogdravende stijl echter duidelijk niet geschikt. En dat is precies de reden waarom basale (ook in de betekenis van "alledaagse") thema's, grove taal en helden, die nauwelijks zo kunnen worden genoemd, de onveranderlijke kenmerken van dit genre zijn geworden. Dit wordt ook aangegeven door Aristoteles in zijn Poëtica, sprekend over tragedie. Het tweede deel van Poëtica, gewijd aan de komedie, is echter niet bewaard gebleven. Lees U. Eco's roman The Name of the Rose, waarin de zoektocht naar het tweede deel van Aristoteles' werk gepaard gaat met opmerkingen en veronderstellingen over de inhoud ervan.
Stap 3
Het is gebruikelijk om de bloei van de klassieke komedie uit de oudheid te associëren met Aristophanes, die zo'n komedie creëerde die tot op de dag van vandaag zijn relevantie niet heeft verloren, zoals Lysistrata, volgens het complot waarvan vrouwen eindeloos strelen tegen strijdende echtgenoten. Komedie was in die tijd uitsluitend actueel van aard, wat de perceptie enigszins bemoeilijkt. De bijtende satire van Aristophanes is een rolmodel geworden voor vele generaties komieken en dichters.
Stap 4
In de Middeleeuwen verdween de komedie, als gedocumenteerd werk, praktisch niet meer, en de komische scènes zelf mochten alleen tijdens carnaval of grote stadsbeurzen worden gespeeld. Dezelfde Shakespeare en Molière schreven, voordat ze eminente toneelschrijvers werden, improvisatiestukken voor rondreizende gezelschappen. Het was toen dat een sitcom werd geboren, waarvoor alleen kennis van de plot van de acteurs nodig was en die letterlijk onderweg werd gemaakt. Zijn hoogste bloei - de comedy del arte, een komedie van maskers, eiste van de acteurs niet alleen een onmiddellijke reactie op wat er gebeurde, maar ook een uitstekende fysieke voorbereiding, omdat het werd afgewisseld met sideshows en acrobatische nummers. Maar geleidelijk, met de komst van stationaire theaters, verplaatste de komedie zich ook naar het grote podium, hoewel het lange tijd iets van ondergeschikt belang was, bijna een farce voor een pauze of een vaudeville voor de eerste act van een serieuze productie.
Stap 5
De komedie van de moraal (die de morele eigenschappen van de personages belachelijk maakt), heeft in zijn genealogie niet alleen Aristophanes' aanvallen op Socrates in de komedie "Clouds" met een overgang naar persoonlijkheden, maar ook christelijke mysteries met hun allegorische inhoud, waarin Goede en Deugd is altijd tegengesteld aan het lelijke Kwaad en al het andere zeven hoofdzonden, verwrongen, maar zeer herkenbaar. Het was niet verboden om christelijke mysteries op te voeren door de kerk, daarom bestond dit genre zelfs in de donkerste tijden gelukkig. Niemand had kunnen vermoeden dat het mysterie, besmet met het openluchttheater, een van de varianten van komedie zou worden.
