Sisyphean arbeid is een populaire uitdrukking, het betekent zwaar, maar tegelijkertijd nutteloos werk dat geen resultaat oplevert. Deze uitdrukking kwam uit de mythen van het oude Griekenland naar de Russische taal.
De mythe van Sisyphus
Sisyphus was de zoon van de heer van de winden, Aeolus. Hij stichtte de stad Korinthe, waar hij dankzij zijn sluwheid en vindingrijkheid enorme rijkdom vergaarde. Bovendien bedroog en beroofde Sisyphus niet alleen gewone mensen, maar ook de goden.
Toen Sisyphus voelde dat de god van de dood hem volgde met de naam Thanat, die verondersteld werd de sluwe man naar de donkere onderwereld te brengen, besloot hij hem te bedriegen, te spreken en hem te slim af te zijn. De Corinthische schurk slaagde hierin, en hij bedroog Thanat niet alleen met zijn woorden, maar boeide hem ook in sterke boeien.
Deze twijfelachtige prestatie brak de eeuwige orde onder de mensen, omdat de dood eenvoudigweg verdween. Samen met haar verdwenen de prachtige begrafenissen, waarbij de nabestaanden van de doden rijke offers brachten aan de goden. Natuurlijk hielden ze helemaal niet van de nieuwe orde, dus de Thunderer Zeus stuurde de oorlogsgod zelf om Thanat te bevrijden. Bevrijd van de boeien nam de god van de dood de ziel van Sisyphus en nam hem mee naar het koninkrijk der schaduwen.
Sisyphus voorzag deze mogelijkheid echter en beval zijn vrouw om in dit geval geen begrafenis te regelen, wat ze deed. De koning van de onderwereld, Hades, en zijn vrouw wachtten lang op de begrafenisgeschenken. Maar toen kwam Sisyphus naar hen toe, die vroeg hem naar de aarde te laten gaan, zodat hij zijn vrouw natuurlijk zou uitleggen wat en hoe ze moesten doen, daarna beloofde hij terug te komen. Hades stuurde Sisyphus naar de aarde, maar hij dacht er natuurlijk niet eens aan om de belofte aan de goden te vervullen. De sluwe man verzamelde zijn vrienden en gaf een feest waar hij pochte dat hij de enige was die uit het dodenrijk ontsnapte.
Hades liet voor de tweede keer de bedrieger Thanat komen, die Sisyphus nu voor altijd terugbracht naar de onderwereld. De goden waren erg boos op de sluwe Korinthische koning, dus regelden ze een nogal onaangenaam hiernamaals voor hem. Sisyphus moest dagelijks een enorme steen naar de top van de berg duwen en rollen, en toen het doel van dit proces al dichtbij was, viel er een enorme steen naar beneden. En het ging voor altijd door.
moderne betekenis
Het is in deze mythe dat de fraseologische eenheid "Sisyphean-arbeid" zijn oorsprong vindt. Het is dus gebruikelijk om te praten over zinloos en heel hard werken, dat geen begin of einde heeft. Soms wordt een soortgelijke constructie gebruikt als we het hebben over een zichtbaar, maar onbereikbaar doel, dat een constante inzet van bepaalde inspanningen vereist. In sommige gevallen duiden de woorden "Sisyphean-arbeid" op werk waarvan de vergoeding niet overeenkomt met de inspanning die eraan wordt besteed.
