De definitie van "drainage" impliceert de natuurlijke of kunstmatige verwijdering van grondwater uit de grond of uit het aardoppervlak. Daarom zijn er verschillende soorten drainage.
Afwatering van het terrein
Als de grond op de plaats waar het huis staat drassig is, brengt dit enig ongemak met zich mee voor het leven van de eigenaren. De fundering van zo'n huis kan eronder lijden, de kelder is altijd vochtig en beschimmeld en er kan niets op het perceel worden verbouwd. Daarom wordt op de site een heel systeem van ondergrondse kanalen-afvoeren gemaakt, die helpen om het water van de site af te voeren. Drainage kan open, gesloten en opgevuld zijn.
Voor open drainage wordt de omtrek van de site gegraven in open sloten, waarvan de diepte ongeveer 0,7 m is en de breedte van 0,5 m. De wanden van de sloten zijn afgeschuind gemaakt onder een hoek van ongeveer 30 °, het water stroomt in dergelijke sloten, en van daaruit in een gemeenschappelijke afwateringsgreppel voor alle nabij gelegen locaties. Bij regen of smeltende sneeuw stroomt water in dergelijke sloten.
Gesloten of diepe drainage wordt gedaan met behulp van leidingen die in de grond zijn begraven, waardoor overtollig bodemvocht in speciale putten wordt opgenomen. Hiervoor worden polyethyleen buizen met perforaties en gaten gebruikt, die bovendien zijn omwikkeld met een laag geotextiel om verstoppingen te voorkomen.
Opvuldrainage is in veel opzichten vergelijkbaar met gesloten drainage, het enige verschil tussen beide is dat bij opvuldrainage geen buizen worden gebruikt en de sleuven zijn gevuld met groot puin of gebroken baksteen. Het bovenste deel is bedekt met fijne grindfracties, en dan is dit alles bedekt met aarde. De aanvuldrainage slibt vrij snel dicht en daarom is het aan te raden om een filterende laag geotextiel over het grove grind aan te brengen.
Bij alle soorten drainage moeten de kanalen hellend zijn, omdat het onmogelijk is om druk in de leidingen te creëren, het water moet door de zwaartekracht vertrekken. Er mag geen plas en stilstaand water in de loopgraven zijn - de betekenis van hun aanleg gaat verloren.
Drainage voor kamerplanten
Er zijn maar weinig bloemen die hun wortels graag constant in het water willen hebben zonder toegang tot lucht en zonder het vermogen om overtollig vocht te verwijderen. De meeste kamerplanten geven de voorkeur aan de volgende verhouding - 35% water, 15% lucht en 50% vaste stoffen in de grond. Daarom is het in elke pot noodzakelijk om te zorgen voor de aanwezigheid van gaten voor waterafvoer in de bodem en een laag geëxpandeerde kleiballen of grind, zodat het water dat in de pan stroomt niet alle aarde uit de pot spoelt.
Alle plantenorganen hebben ademhaling nodig en overtollig vocht verdringt lucht uit de grond, waardoor de wortels van een dergelijke kans worden voorkomen. In de grond, waar geen lucht is, maar veel water, ontwikkelen bacteriën zich sneller, die bijdragen aan het rotten van het wortelstelsel van de plant.
Voor alle kamerplanten is drainage anders vereist, omdat de mate van vochttolerantie ook voor alle planten anders is. Voor de meesten is één gat in het midden voldoende, voor sommigen moet je handmatig extra gaten maken of een pot zoeken waarin ze zich bevinden.
