Veel soorten kroontjeskruid zijn erg populair bij bloementelers vanwege hun decoratieve eigenschappen en pretentieloze zorg. Het enige belangrijke nadeel van de bloem ligt in het giftige melkachtige sap. Daarom is het beter om de schoonheid van buitenaf te bewonderen, en bij het verplanten en voorbereiden van stekken voor vermeerdering, moet je rubberen handschoenen gebruiken.
De oudste familie van Euphorbiaceae, waarvan het thuisland het Afrikaanse continent is, heeft enkele honderden soorten. Ze komen in het wild voor in Mexico en Midden-Amerika. Er zijn ook 160 soorten op het grondgebied van Rusland, die worden verspreid van Centraal-Azië tot Transbaikalia. De pretentieloze plant wordt veel gebruikt als decoratief tuinieren in huis en tuindecoratie. Soorten kroontjeskruid zijn zo gevarieerd in uiterlijk dat niet iedereen zal raden over de relatie tussen cactus en liaan. Afhankelijk van de habitatomstandigheden kan de wolfsmelk 10 cm tot 3 meter hoog zijn.
Wat alle soorten euphorbia gemeen heeft?
Ondanks de uiterlijke verschillen zijn alle planten van de euphorbia-familie verenigd door één teken - wit of transparant melkachtig sap. Paardebloemen mogen echter niet in deze groep worden opgenomen. Paardebloemsap is volkomen veilig voor mensen, maar euphorbia in de samenstelling van giftige stoffen staat op de eerste plaats onder de vertegenwoordigers van de plantenwereld. Het bevat alkaloïden, saponinen, glycosiden, giftige harsen, toxines, bittere extracten. Melksap staat in alle delen van de plant onder enige druk en zodra een stengel, takje of blad breekt, spat het er letterlijk uit.
Het gevaar is het sap dat niet alleen binnen, maar ook op het oppervlak van de huid is gekomen, omdat het brandt. Als het in de ogen komt, kan melkachtig sap een persoon enige tijd het gezichtsvermogen beroven, en als het eenmaal in de mondholte en verder in de inwendige organen komt, verstoort het niet alleen de functie van de spijsvertering, maar veroorzaakt het ook vertroebeling van het bewustzijn. Geen wonder dat milkweedsap in de oudheid demonenmelk werd genoemd. Zelfs in het oude Egypte werd euphorbia actief gebruikt als medicinale grondstof voor de behandeling van hoofdpijn, het stoppen van bloedingen, huidziekten: schimmellaesies, eczeem, wratten, korstmos. Maar je hoefde het alleen maar te overdrijven met de hoeveelheid van het medicijn, omdat een persoon in een razernij zou kunnen vallen of, integendeel, het bewustzijn zou kunnen verliezen door een scherpe drukdaling.
Wolfsmelk in het appartement - decoratie of gevaar?
Er is nog een ander teken in alle euphorbia - de vorm van de bloeiwijze. De eigenaardige structuur van de bloem wordt meestal begrensd door spectaculaire bedekkende bladeren. Thuis voelt de euphorbia driehoekig, vergelijkbaar met een kandelaar, de witgetipte euphorbia in de vorm van een palmboom, de mooiste euphorbia, of "Poinsettia", die zijn naam rechtvaardigt, bloeiend in weelderige kleuren op kerstavond, goed thuis. Het is onmogelijk om onverschillig te blijven voor dergelijke schoonheid, zelfs voor mensen die geen specifieke verslaving aan de binnenbloementeelt vertonen. Onwillekeurig rijst de vraag - is het de moeite waard om jezelf en de rest van het huishouden aan gevaar bloot te stellen en thuis een giftige bloem te planten?
Experts zeggen dat er niets mis is met het onderhoud van zo'n bloem, omdat het geen problemen veroorzaakt in de zorg. Het belangrijkste is om een \u200b\u200bbloem zonder schade te kopen en deze een zonnige plek in het appartement te geven. Je kunt per ongeluk euphorbia afbreken tijdens een transplantatie, die eens in de 2-3 jaar nodig is, wanneer de vorige capaciteit klein wordt. Maar deze procedure moet worden uitgevoerd met rubberen handschoenen. Wees extra voorzichtig als er kleine kinderen en dieren in huis zijn. Hoewel deze laatste vaak een gevaarlijke plant op afstand voelen en deze gewoon niet benaderen.
