Slavische stammen gebruikten de Romeinse kalender lange tijd niet. De heidenen, wiens leven onderhevig was aan de zonne-maancyclus, leefden van zaaien tot oogsten, wat tot uiting kwam in de Slavische namen van de maanden.
Oude Slavische kalender
De kalender van de oude Slaven kwam niet overeen met de moderne. Niemand weet echter precies wat hij was. Volgens sommige wetenschappers duurde de maand, of de maan, 28 dagen, het jaar bestond uit 13 van zulke maanden. Andere onderzoekers geloven dat de 13e maand van tijd tot tijd werd toegevoegd, omdat de kalender achterbleef bij de werkelijke seizoensveranderingen. Weer anderen zijn ervan overtuigd dat de kalender uit 12 maanden bestond, maar ze verschilden aanzienlijk van de moderne.
Naast de westelijke en zuidelijke Slaven gebruikten de Litouwers de Slavische namen van de maanden. Feit is dat tijdens de periode van Balto-Slavische eenheid de cultuur en talen van de Slavische en Baltische volkeren dichterbij kwamen.
Lange tijd werd het begin van het jaar als lente beschouwd, later - het begin van de herfst, het oogstseizoen. Na de goedkeuring van het christendom door de Slaven, begon de kalender overeen te komen met de Romeinse Juliaanse kalender. De Slavische namen van de maanden werden toegepast op de maanden van deze kalender en op sommige plaatsen werden ze vervangen door Romeinse. Bij het gewone volk zijn de Romeinse maanden echter niet meteen wortel geschoten, maar op sommige plaatsen zijn ze tot op de dag van vandaag niet gewend, bijvoorbeeld in Oekraïne, Polen, Tsjechië, Kroatië, Slovenië, Macedonië en enkele andere Slavische staten.
November onder de Slaven
Onder de oude Slaven werd de periode die in november viel "bladval" genoemd, omdat op dit moment de bladeren van de bomen begonnen te vallen. Na de verdeling van de Slavische stammen in zuidelijk, westelijk en oostelijk veranderden ook de namen van de maanden. Voor sommige Oosterse Slaven werd de novemberperiode "haver" genoemd vanwege het oogsten van haver in die tijd, en onder de zuidelijke Slaven - "koud" vanwege het koude weer dat in november komt.
Geleidelijk aan werden in verschillende Slavische landen hun namen voor de maanden vastgesteld. De meeste Slavische namen voor november komen van het oude woord "bladval". Zo wordt november genoemd in het Oekraïens, Wit-Russisch, Tsjechisch en Pools. Onder de zuidelijke Slaven - Kroaten, Bulgaren en Macedoniërs - heeft het woord "studen" wortel geschoten. Geleidelijk aan begon het in de Bulgaarse taal december te betekenen en november begon "borst" te worden genoemd. Toen schakelden zowel de Bulgaren als de Macedoniërs over op de algemeen aanvaarde namen voor de maanden en maakte "borst" plaats voor de naam "noemvri".
Van de landen met een traditioneel orthodoxe cultuur bleven de Slavische namen van de maanden in Oekraïne en Wit-Rusland. Van de landen waar het katholicisme heerste, bleven de namen uit de Slavische kalender in Kroatië, Tsjechië en Polen.
Het oude Russische "haver" verdween geleidelijk uit de taal, samen met weinig gebruikte namen als "verrot" en "bladhoudend". Nu zijn deze namen alleen te vinden in het werk van taalkundigen.
