Geruchten zijn een speciaal soort informatie die zowel waar als onwaar kan zijn. Sommige geruchten worden gelanceerd met een specifiek doel, terwijl andere spontaan ontstaan.
Het fenomeen van geruchten ligt in het feit dat het buitengewoon moeilijk is om te begrijpen waar de betrouwbare informatie wordt verteld en waar de "ronduit" leugen (roddel) is. Het mechanisme van invloed van geruchten op de hoofden van mensen sinds onheuglijke tijden is met succes gebruikt in politieke en ideologische strijd.
Het heeft geen zin te beweren dat geruchten valse informatie kunnen bevatten, maar tegelijkertijd kunnen het ook "mond-tot-mondreclame"-gegevens zijn. Om bijvoorbeeld "schadelijke geruchten" in de eerste dagen van de Grote Patriottische Oorlog aan het licht te brengen, accepteerden de postkantoren van de USSR berichten naar de reeds bezette steden. Betrouwbaarheid is dan ook geen indicator om de ontvangen informatie als gerucht te kwalificeren.
Het is hierbij van belang dat de wijze van informatieoverdracht plaatsvindt via interpersoonlijke communicatiekanalen. Bovendien gaat het mechanisme van de gehoorcirculatie gepaard met een bevestiging van ontvangst van informatie uit een betrouwbare bron (media, een gerespecteerde gemeenschappelijke kennis, een populair persoon, enzovoort).
Geruchten zijn een serieus, krachtig instrument om de massa te managen. Ze met gemak behandelen - dit betekent kortzichtigheid tonen. Daarom wordt er veel aandacht besteed aan de studie van geruchten en hun gebruik in de moderne wereld.
Geruchten zijn een bron van informatie over de houding van het publiek, de houding tegenover staatslieden, beslissingen, enzovoort. De circulatie van geruchten in de samenleving vult het officiële beeld van statistisch en sociaal onderzoek aan.
Interessant en tegelijkertijd tragisch kan het feit worden genoemd dat geheime dienstmedewerkers in de USSR speciaal geruchten ontwikkelden die op "vrije reis" aan de mensen werden vrijgegeven. Zo werd niet alleen de publieke opinie gevormd, maar werden ook onbetrouwbare burgers “geïdentificeerd”. Hun lot na de overdracht van roddels was niet benijdenswaardig.
Horen wordt gebruikt als een katalysator voor het veranderen van sociaal-politieke attitudes onder de massa, en moedigt hen aan om actie te ondernemen. Enige tijd geleden ontstond er paniek in Oekraïne, op basis van een gerucht over de op handen zijnde verdwijning van zout. Dit zette burgers ertoe aan om de winkelrekken van goederen te ruimen, en de prijs van zout steeg verschillende keren.
Geruchten verspreiden is altijd gunstig voor iemand. Zo is de vorming en werking van geruchten een instrument van economische, sociale en politieke invloed.
Geruchten zijn niet altijd slecht. In feite verzadigen ze het informatieleven van de samenleving. Dit is een vorm van psychologische compensatie die wordt veroorzaakt door een tekort aan emotionele opwinding. Er zijn zeer merkwaardige en zelfs onwaarschijnlijke geruchten. Bijvoorbeeld dat Elvis Presley leeft, net als Michael Jackson, dat er ergens in Amerika een UFO-basis is, etc.
Het is niet moeilijk om het gerucht los te laten en te zien hoe het werkt. Dit kan in elk team. Bovendien zijn er tegenwoordig veel trainingen die de juiste creatie en richting van geruchten leren.
