Er zijn een groot aantal geologische formaties van verschillende typen op aarde. Maar de meest interessante en gevaarlijke daarvan zijn vulkanen. Sommige vulkanen zijn miljoenen jaren ouder dan de mensheid, terwijl andere vrij recent zijn verschenen.
De term "vulkaan" komt van de naam van de vuurgod Vulcan. Ze duiden geologische formaties aan in de aardkorst of een andere planeet, waardoor vulkanische gassen en gesmolten magma naar de oppervlakte kunnen komen. Dit proces wordt een vulkaanuitbarsting genoemd.
Vulkanische wetenschappers houden zich bezig met de studie van vulkanen. Ze classificeren ze op activiteit, locatie en vorm. De locatie van de vulkanen kan verschillen. Tegenwoordig zijn zowel terrestrische als onderzeese en subglaciale vulkanen bekend.
Het belangrijkste kenmerk van een vulkaan is zijn activiteit. Maak onderscheid tussen uitgedoofde, slapende, slapende en actieve vulkanen (in volgorde van toenemende mate van activiteit). Tegelijkertijd zijn uitbarstingen mogelijk op alle en van hen, maar op uitgestorven zijn ze uiterst onwaarschijnlijk. Er is nog steeds discussie onder vulkanologen over welke vulkanen als echt actief kunnen worden beschouwd. Actieve vulkanen zijn dus die vulkanen die tijdens de waargenomen historische periode zijn uitgebarsten. Het is echter bekend dat de vulkaan na de laatste uitbarsting nog miljoenen jaren actief kan blijven.
Maak onderscheid tussen lineaire en centrale vulkanen. De eerste bestaan in de vorm van uitgebreide breuken van de aardkorst, de laatste hebben een ventilatieopening (centraal toevoerkanaal), enerzijds eindigend in een magmakamer en anderzijds - in een krater. Door de aard van hun voorkomen, worden vulkanen onderscheiden monogeen en polygeen - verschenen als gevolg van respectievelijk een enkele of meervoudige uitbarsting.
Volgens hun vorm zijn vulkanen verdeeld in schildklier-, sintel-, koepel- en stratovulkanen. Schildklieren zijn plat vanwege het feit dat hun lava een lage dichtheid heeft en vaak uit meerdere brandpunten tegelijk stroomt. Slakkenvulkanen hebben meestal de vorm van een kegel met zacht aflopende randen, omdat ze voornamelijk as, rotsen en klein puin uitstoten. Koepelvulkanen worden gekenmerkt door de aanwezigheid van een brede basalt "plug" (koepel), alsof ze de ventilatieopening afdekken. Stratovulkanen hebben ook een conische structuur, maar deze is heterogeen, omdat het type uitgebarsten stoffen in de loop van de tijd afwisselt.
