Bij het beschrijven van een alfamannetje kunnen uitdrukkingen als "seksualiteit", "autoriteit" en "zelfvertrouwen" worden gebruikt. Het zijn deze kwaliteiten die hem in staat stellen de rest van het sterkere geslacht in de schaduw te duwen.
Volgens de theorie van David L. Fur moeten alle vertegenwoordigers van het sterkere geslacht worden onderverdeeld in 3 hoofdgroepen: alfa, bèta en gamma. Classificatie wordt uitgevoerd in overeenstemming met de kenmerkende psychologische eigenschappen van individuen.
De belangrijkste verschillen tussen alfamannetjes
Vanaf de allereerste minuut kennismaking met het alfamannetje bestaat er geen twijfel over het behoren tot de kopgroep. In zijn aanwezigheid zien de rest van de mannen er depressief uit en proberen ze duidelijk geen conflicten aan te gaan om hun verloren posities terug te krijgen.
Het alfamannetje probeert de menigte niet onder controle te krijgen door zijn toevlucht te nemen tot geweld en sluwheid. Zelfs met onvoldoende ontwikkelde intellectuele vermogens is de kracht van natuurlijke charme zo groot dat het niet toelaat om aan zijn gezag te twijfelen.
Het alfamannetje twijfelt nooit aan zijn eigen uitspraken en staat niemand toe om zichzelf te bekritiseren. Zijn vertrouwen in zijn verdiensten kent geen grenzen. Deze kwaliteit voedt echter het gedrag van de omringende vrouwen.
Je krijgt de indruk dat zodra een man met een vinger wenkt, een respectabele dame haar handen opsteekt en zich overgeeft aan de genade van de winnaar. Bewondering kan heel goed in een soort vervolging veranderen. In de regel wordt het alfamannetje constant vergezeld door schoonheden die de seksuele aantrekkingskracht van een echte macho niet kunnen overwinnen.
De seksualiteit van de alfaman is duidelijk en belemmert soms de loopbaanontwikkeling. Een man heeft geen tijd om na te denken over mondiale taken, aangezien ongeveer 90% van zijn gedachten en tijd worden ingenomen door het probleem van seksuele bevrediging. Uitzonderingen op deze regel zijn uiterst zeldzaam.
Het bèta-mannelijke verschil
De bètaman kan zijn hoofd draaien en het hart van een vrouw veroveren, maar alleen bij afwezigheid van een echte leider. Met uitstekende eigenschappen, een knappe man, gaat een man onvrijwillig verloren wanneer een vertegenwoordiger van de alfa-clan verschijnt. Beta mist natuurlijke charme, zelfvertrouwen, die seksualiteit die vrouwen de regels van fatsoenlijk gedrag doet vergeten.
De bètaman zelf begrijpt en accepteert deze omstandigheden perfect. Hij is geduldig en wacht tot de alfa geïnteresseerd raakt in een nieuw object nadat hij van een ander speeltje heeft genoten. Het is dan dat bèta zijn prachtige kwaliteiten zal tonen, een vrouw een schouder voor tranen geven, een vriend, minnaar, echtgenoot worden.
Trouwens, in tegenstelling tot alfamannetjes, bereikt bèta vaak een goede sociale status, omdat het voldoende tijd heeft om een carrière te ontwikkelen. Bèta- en gammagroepen moeten niet worden verward.
De bètaman is een zelfvoorzienend persoon die gewend is om voor alles op eigen kracht te vertrouwen, behalve voor seksuele aantrekkingskracht. Gamma is niet in staat tot zelfrealisatie en is vaak een last voor haar familie. Daarom worden vertegenwoordigers van het gamma-type vaak gigolo's.
