St. Petersburg veranderde zijn naam drie keer. Het was Petrograd, toen Leningrad, en toen werd de historische naam er weer aan teruggegeven. En elke hernoeming was een soort 'spiegel' van de stemming in het land.
instructies:
Stap 1
Sommigen geloven dat de stad aan de Neva de naam "St. Petersburg" heeft gekregen ter ere van de oprichter, Peter I. Maar dit is niet waar. De noordelijke hoofdstad kreeg zijn naam ter ere van de patroonheilige van de eerste Russische keizer - de apostel Petrus. "Sint-Petersburg" betekent letterlijk "Stad van St. Peter", en Peter de Grote droomde ervan een stad te stichten ter ere van zijn hemelse beschermheer lang voordat Petersburg werd gesticht. En de geopolitieke betekenis van de nieuwe Russische hoofdstad heeft de naam van de stad verrijkt met een metaforische betekenis. De apostel Petrus wordt tenslotte beschouwd als de bewaarder van de sleutels tot de poorten van de hemel, en de Petrus- en Paulusvesting (het was van haar in 1703 dat de bouw van Sint-Petersburg begon) werd geroepen om de zeepoorten van Rusland te bewaken.
Stap 2
De noordelijke hoofdstad droeg meer dan twee eeuwen de naam "St. Petersburg" - tot 1914, waarna het werd omgedoopt tot "op de Russische manier" en Petrograd werd. Dit was een politieke zet van Nicolaas II, in verband met de toetreding van Rusland tot de Eerste Wereldoorlog, die gepaard ging met sterke anti-Duitse sentimenten. Het is mogelijk dat de beslissing om de naam van de stad te "Russificeren" werd beïnvloed door het voorbeeld van Parijs, waar de Duitse en Berlijnse straten prompt werden omgedoopt tot Jaurès en Luik. De stad werd van de ene op de andere dag hernoemd: op 18 augustus beval de keizer de naam van de stad te veranderen, de documenten werden onmiddellijk uitgegeven en, zoals de kranten de volgende dag schreven, gingen de stedelingen "naar bed in St. Petersburg en werden wakker in Petrograd."
Stap 3
De naam "Petrograd" bestond minder dan 10 jaar op kaarten. In januari 1924, op de vierde dag na de dood van Vladimir Iljitsj Lenin, besloot de Petrogradse Sovjet van Afgevaardigden dat de stad omgedoopt moest worden tot Leningrad. In het besluit werd opgemerkt dat het was aangenomen "op verzoek van de rouwende arbeiders", maar de auteur van het idee was Grigory Yevseevich Zinovjev, die op dat moment de functie van voorzitter van de gemeenteraad bekleedde. In die tijd was de hoofdstad van Rusland al naar Moskou verplaatst en nam het belang van Petrograd af. Door de stad de naam van de leider van het wereldproletariaat te geven, nam de "ideologische betekenis" van de stad van drie revoluties aanzienlijk toe, waardoor het in wezen de "partijhoofdstad" van communisten van alle landen werd.
Stap 4
Aan het einde van de jaren 80 van de vorige eeuw, op de golf van democratische transformaties in de USSR, begon een nieuwe golf van hernoemen: steden met "revolutionaire namen" kregen hun historische namen. Toen rees de vraag over het hernoemen van Leningrad. De auteur van het idee was de plaatsvervanger van de gemeenteraad van Leningrad, Vitaly Skoybeda. Op 12 juni 1991, op de eerste verjaardag van de goedkeuring van de Verklaring over Staatssoevereiniteit van de RSFSR, werd in de stad een referendum gehouden, waaraan bijna tweederde van de kiezers deelnamen - en 54,9% van hen steunde de terugkeer van de naam "St. Petersburg" naar de stad.
