Uitvindingen op wetenschappelijk en technisch gebied beperken zich niet tot machines en mechanismen die met de hand kunnen worden aangeraakt. Er zijn ook intellectuele geheimen, waaronder formules, technische kennis, methoden en methoden. Deze intellectuele uitvindingen-geheimen worden gekenmerkt door de juridische term “know-how”.
Definitie van de term "knowhow"
Deze term maakt deel uit van de Engelse uitdrukking "know-how om het te doen", wat in het Russisch kan worden vertaald: "Ik weet hoe ik het moet doen." In wezen is knowhow een handelsgeheim dat onderworpen is aan wetten inzake handelsgeheimen. Deze definitie wordt gegeven door artikel 1465 van het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie. Er staat dat productie-, economische, technische, organisatorische en andere informatie die commerciële waarde heeft, juist omdat deze niet bekend is bij derden, verwijst naar productiegeheimen of knowhow. De toegang van derden tot informatie die knowhow vormt, wordt beperkt door de eigenaar van deze informatie, die een handelsgeheimregime heeft ingevoerd met betrekking tot dit geheim.
Tekens waarmee informatie als handelsgeheim kan worden aangemerkt
Natuurlijk kan niet elk bij iedereen bekend geheim als een handelsgeheim worden beschouwd. Om deze informatie als knowhow te kunnen classificeren, moet deze een aantal karakteristieke kenmerken hebben. Ten eerste moeten ze zo'n kenmerkend kenmerk hebben als het vermogen om een object van commercieel belang en marktomzet te zijn. Dat wil zeggen, ze moeten interessant zijn voor derden die bereid zijn een bepaald bedrag voor hen te betalen om deze informatie te gebruiken om hun doelen te bereiken of winst te maken.
Ten tweede moet informatie die als knowhow wordt gepositioneerd, door de auteursrechthebbende worden beschermd met de middelen die de huidige wetgeving biedt. De informatie die derden in het publieke domein kunnen krijgen of door het bestuderen van monsters van producten die met behulp van deze knowhow zijn vervaardigd, wordt niet langer geclassificeerd als een bedrijfsgeheim. De eigenaar heeft het recht om zelf de toegang tot dit bedrijfsgeheim vast te stellen en te controleren. Personen die op grond van een besluit van de houder van het auteursrecht toegang hebben gekregen tot deze informatie, zijn onderworpen aan wetten inzake het niet openbaar maken van handelsgeheimen, aangezien de voorwaarde voor deze toegang de vertrouwelijkheid van de ontvangen informatie zou moeten zijn.
De derde voorwaarde is de inspanning van de auteursrechthebbende om dit handelsgeheim te bewaren. Die. zij moeten een aantal maatregelen nemen om de knowhow-informatie te beschermen tegen concurrenten en derden. Deze maatregelen kunnen van juridische, organisatorische en technische aard zijn en de rechthebbende kan ze in combinatie gebruiken. In arbeidsovereenkomsten met werknemers kunnen geheimhoudingsclausules worden opgenomen; de onderneming kan toegangscontrole hebben en een regime dat de toegang tot geheimen afbakent; speciale uitrusting en andere technische beschermingsmiddelen kunnen worden gebruikt.
