Er zijn verschillende technieken om zacht kunstleer te maken. Over het algemeen zijn er drie fasen bij het maken van dit materiaal. Eerst wordt een vezelachtige basis voorbereid, vervolgens worden polymeercoatings aangebracht en uiteindelijk afgewerkt.
eerste fase
Stoffen, papier, breigoed en andere non-woven natuurlijke (kunstmatige of synthetische) materialen worden gebruikt als een ideale vezelbasis voor het maken van kunstleer. De sterkte van het leer, de rekbaarheid in verschillende richtingen, de mogelijkheid om te draperen, enz., hangen af van de eigenschappen van het geselecteerde materiaal. Na de selectie van het materiaal begint de volgende fase, die de kwaliteit van het toekomstige product verbetert, inclusief het sterker maken van de basis.
Tweede fase
Op het gecreëerde oppervlak wordt een speciale coating aangebracht. Het is gemaakt van oplossingen, dispersies van polymeren, verschillende gesmolten stoffen. Voor het gieten wordt een verscheidenheid aan technische methoden en vrij geavanceerde apparatuur gebruikt die een uniforme toepassing van de substantie en een goede fixatie van de basis op het oppervlak van de vezels kunnen garanderen.
Het op verschillende manieren aangebrachte polymeer kan de vezels binnendringen of aan het oppervlak blijven. Heel vaak wordt bij de productie van kunstleer door-impregnering gecombineerd met het aanbrengen van een polymeercoating aan de voorkant.
De poreuze structuur van kunstleer is het resultaat van porievorming (mechanische of chemische schuimvorming, polymeerscheiding, perforatie, sinteren, enz.). Er kunnen verschillende mengsels aan het polymeer worden toegevoegd om de vorstbestendigheid en sterkte te vergroten en de eigenschappen van het materiaal beter te behouden.
fase drie
Voor de afwerking worden schuren, lakken, matteren, bedrukken, embossing etc. gebruikt. Het resulterende materiaal kan natuurlijke stoffen, leer, suède imiteren. Het eindproduct kan elke schaduw en zelfs kameleonkleuren krijgen.
Geperst leer
Dit materiaal wordt verkregen door het persen van natuurlijk leerafval (chroomspaanders, snippers, leerstof, enz.). Voor de verlijming worden ook hechtvezels gebruikt, die bij verhitting nog beter werken. Het resultaat is een duurzaam materiaal met een lage vocht- en luchtdoorlatendheid.
Dit is een van de belangrijkste verschillen tussen kunstleer en natuurlijk leer. Natuurlijk leer neemt gemakkelijk vocht op. Veel mensen gebruiken dit om echt leer te onderscheiden van kunstleer bij het kopen van verschillende goederen (handschoenen, portemonnees, tassen, bovenkleding, enz.)
