Floribunda's en parkrozen worden beschouwd als de meest langbloeiende van alle soorten rozen. Ze zijn ook het meest bestand tegen vorst, en onder dekking doorstaan ze gemakkelijk strenge winters.
instructies:
Stap 1
In vertaling betekent "floribunda" "uitbundig bloeiend", en al uit de naam wordt duidelijk dat het deze rozenvariëteiten zijn die de hele zomer bloeien tot de eerste nachtvorst. Deze variëteit is een hybride die wordt verkregen door polyanthusrozen te kruisen met hybride thee. Een interessant feit is dat ze aanvankelijk geen geur hadden, omdat ze deze verloren waren als gevolg van selectie, maar later slaagden ze erin om een licht aroma terug te geven.
Deze variëteiten doen in veel opzichten denken aan hybride thee, en van de polyanthus hebben ze uithoudingsvermogen en winterhardheid geërfd. Onderscheidende kenmerken van het ras zijn ook kleine bladeren en lage groei. De eigenaardigheid van de floribunda-roos is dat de bloemen niet afzonderlijk groeien, zoals bij andere soorten, maar zich ontwikkelen in bloeiwijzen, die elk tot een dozijn bloemen kunnen bevatten.
Stap 2
Bij licht snoeien van struiken in het voorjaar vindt de bloei vroeg plaats. Maar het wordt niet aanbevolen om sterk af te snijden - de scheuten zijn onnodig uitgerekt en kunnen pas in augustus of september bloeien. Matige snoei (4-6 ogen) bevordert een harmonieuze scheutontwikkeling en zorgt voor een tijdige bloei in juni. Bij het snijden van een roos is het niet aan te raden om hout ouder dan 2 jaar aan de struik te laten staan. Deze rozensoort kan in de tuin, in een kas en zelfs in een pot thuis gekweekt worden.
Stap 3
Volgens internationale botanische terminologie worden alle gekweekte rozenbottels parkrozen genoemd - ze bloeien van het vroege voorjaar tot het late najaar. Onder gunstige omstandigheden zijn het grote struiken met een overvloedige bloei. Voor het planten op de middelste baan heeft dit type rozen één onbetwistbaar voordeel: de bloemen overwinteren zonder beschutting. In de herfst, wanneer de bloei eindigt, zijn de struiken van deze plant niet minder aantrekkelijk vanwege hun heldere vruchten en bladeren. De kleur van de bloemen van parkrozen is van sneeuwwit tot donkerpaars, je kunt zelden gele, oranje theesoorten vinden.
Stap 4
Voor een gunstige ontwikkeling hebben parkrozen een zonnige, goed geventileerde standplaats nodig. In halfschaduw en in de schaduw zal de bloei merkbaar afnemen of helemaal verdwijnen. Wijk met grote bomen is ongewenst. Alle bodems zijn geschikt, maar de voorkeur gaat uit naar bodems met een hoog humusgehalte of middelzware kleiachtige.
Het belangrijkste element van de zorg voor parkrozen is het jaarlijkse vormende snoeien. De struiken worden geschoren, ze vormen een kom en laten alleen de sterkste scheuten over. Snoeien in het voorjaar moet uiterlijk half april gebeuren. In september-oktober worden jonge scheuten 5-7 cm afgesneden, waardoor de struik beter tegen vorst kan. Open delen moeten worden afgedekt met olieverf of tuinlak.
