De aanwezigheid van zo'n talisman als dromenvanger in huis helpt beschermen tegen nachtmerries, waardoor de slaap kalm en sterk wordt en 's morgens een persoon slaapt.
Hoogstwaarschijnlijk, wanneer een persoon voor het eerst over dromenvangers hoort, wordt dit concept geassocieerd met een werk in het horrorgenre, of het nu een boek of een film is, maar niet met een talisman die beschermt tegen slechte dromen. En toch zijn deze talismannen vrij wijdverbreid en bij velen bekend, dromenvangers kunnen in bijna elke souvenir- of charmewinkel worden gekocht. Natuurlijk spelen nachtmerrieverdedigers, geproduceerd in fabrieken in batches van enkele honderden stuks, slechts een decoratieve rol en hebben ze geen speciale eigenschappen. Echte dromenvangers worden gemaakt door ambachtslieden met behulp van speciale weeftechnieken.
Legenden van oorsprong
Er wordt aangenomen dat deze amuletten voor het eerst in Noord-Amerika verschenen. En er zijn twee verhalen over hun oorsprong.
Het eerste geloof komt van het Ojibwe-indianenvolk. In de oudheid was hun leefgebied Turtle Island. Samen met de stam leefde de Spider-Grootmoeder - Asabihashi. Ze was hun voorouder en toonde bezorgdheid voor de mensen, maar na verloop van tijd begon de stam zijn leefgebied uit te breiden en het werd steeds moeilijker voor haar om elke babywieg te bezoeken. Daarom kwam Asabihashi op het idee om vrouwen te leren speciale talismannen te weven die de dromen van kinderen moesten beschermen tegen nachtmerries. De dromenvanger was een tak die in een ring was gebogen, die om een touw was gewikkeld en van binnen een web vormde met een klein gaatje in het midden. Daarnaast werden veren gebruikt. Het principe van de werking was als volgt: slechte dromen vlogen voorbij door het gat, en goede bleven in het weven hangen en gingen langs de veren naar de persoon die sliep. Dergelijke amuletten werden niet alleen door kinderen gebruikt, maar ook door de volwassen bevolking.
De Lakota-indianenfamilie heeft nog een legende. Het vertelt dat eens de oudste van de stam een kennis had, die een mentor aan hem verscheen in de vorm van een spin. In gesprek met de ouderling weefde de leraar een talisman en leerde hem hoe deze te gebruiken. Het principe was anders dan in het eerste verhaal: goede dromen vlogen vrijelijk door het centrum en nachtmerries bleven in het web hangen en verdwenen bij zonsopgang.
Materialen (bewerken)
Traditioneel weefden dromenvangers volgens de regels: een wilgentak werd gebruikt voor de ring, de veren waren uilen voor vrouwen en adelaars voor mannen, en het web werd geweven van de pezen van dieren, later vervangen door draden. Bovendien werden amuletten versierd met kralen van steen, hout en been.
Tijdens het weven moet je gefocust zijn op het uiteindelijke doel, gedachten moeten vriendelijk zijn. Weven wordt gedaan met een enkele draad tegelijk, dus pauzes zijn hier niet gepast. De materiaalkeuze voor moderne vangers is veel meer, maar ze moeten allemaal natuurlijk zijn.
