"Ridders van de Apocalyps" of "Vier Ruiters van de Apocalyps" is een term die wordt gebruikt om vier personages uit de Openbaring van Johannes de Evangelist, het laatste boek van het Nieuwe Testament, te beschrijven. Er zijn verschillende interpretaties van deze personages, maar meestal worden de ruiters van de Apocalyps geassocieerd met de rampen die de mensheid in het laatste stadium van ontwikkeling zullen overkomen.
instructies:
Stap 1
In de Openbaringen van Johannes de Evangelist roept God vier wezens op witte, rode, raaf- en bleke paarden en geeft hen de kracht en kracht om vernietiging op aarde te zaaien. Ruiters van de Apocalyps zijn de voorboden van het Laatste Oordeel. Er is geen consensus over wat elk van de renners vertegenwoordigt. Er wordt aangenomen dat een ruiter op een wit paard de pest belichaamt, op een rode - oorlog, op een raaf - honger en op een bleke - dood. De ruiters verschijnen strikt na elkaar, hun verschijning wordt voorafgegaan door de ontzegeling van het Boek des Levens door het Lam (Jezus Christus).
Stap 2
De eerste die verschijnt is een ruiter op een wit paard, gewapend met een boog. Zijn imago is het meest controversieel. Er zijn verschillende interpretaties van het beeld van een ruiter op een wit paard. Duitse evangelicals interpreteerden dit beeld als burgeroorlog, interne strijd. Evangelist Billy Graham gelooft dat dit beeld de antichrist personifieert, valse profetie.
Stap 3
De invloedrijke theoloog van de 2e eeuw Irenaeus van Lyon geloofde dat de ruiter op het witte paard Jezus Christus zelf was, en dat het witte paard een symbool was van het succes van het verspreiden van het evangelie. Vervolgens ondersteunden veel theologen dit standpunt. Witte kleur in de Bijbel personifieert meestal gerechtigheid, Jezus Christus verschijnt als een ruiter op een wit paard, zoals het Woord van God in Openbaring, en in het evangelie van Marcus wordt gezegd dat de verspreiding van het evangelie vooraf kan gaan aan de nadering van de Laatste oordeel.
Stap 4
Meestal wordt een ruiter op een wit paard beschouwd als de personificatie van pest, infectieziekten en wordt hij de pest genoemd. De oorsprong van deze interpretatie is onduidelijk. In sommige bijbelvertalingen wordt de "pest" genoemd vóór de beschrijving van de vierde ruiter. Het is onduidelijk of het alleen betrekking heeft op de vierde ruiter of op alle vier de ruiters.
Stap 5
De tweede ruiter rijdt op een rood paard en is gewapend met een zwaard. Meestal wordt dit beeld geïnterpreteerd als een symbool van oorlog. Zijn paard is rood, wat meestal wordt gezien als een symbool van vergoten bloed. Het symbool van het bloedbad is het opgeheven zwaard van de ruiter. Sommige bijbelgeleerden geloven dat de ruiter op het rode paard ook een allegorie kan zijn voor de vervolging van christenen.
Stap 6
De derde ruiter, rijdend op een zwart paard, wordt meestal gezien als honger. In zijn handen houdt hij een weegschaal. Als hij verschijnt, zijn er stemmen te horen over de prijzen van graan en gerst, die zouden moeten stijgen na de verwoesting veroorzaakt door de hongersnood. Tegelijkertijd wordt vermeld dat de prijzen voor wijn en olie ongewijzigd zullen blijven. Dit kan een overvloed aan luxegoederen betekenen wanneer voedsel schaars is, evenals de redding van christenen die wijn en olie gebruiken in hun verordeningen.
Stap 7
De vierde ruiter, de ruiter op het bleke paard, is de enige wiens naam in de tekst wordt genoemd, en die naam is Dood. De vierde ruiter heeft niets in zijn handen, maar er wordt gezegd dat de hel hem volgt. De bleke kleur van het paard vertegenwoordigt de bleekheid van het lijk.
