Dankzij de zon is er leven op aarde, ook dat hangt van veel factoren af. Zonder ten minste één van hen zou de oorsprong van het leven op aarde onmogelijk zijn geworden. Maar de zon zal, zoals alles in het heelal, niet voor altijd bestaan, op een dag zal hij weg zijn.
instructies:
Stap 1
Wetenschappers hebben berekend dat de levensduur van sterren met dezelfde massa en helderheid als de zon ongeveer 10 miljard jaar is en dat hun levensduur sinds het begin al 5 miljard is. De aarde werd gevormd na 400 miljoen jaar. Tijdens het proces van het verkrijgen van massa uit de protoplanetaire wolk, gebeurde dit een miljard jaar, totdat het zogenaamde "grote bombardement" eindigde en de aarde aan massa won. In zekere zin vindt het bombardement nu al plaats, alleen nu met relatief kleine meteorieten. De laatst bekende meteoriet met een aanzienlijke massa viel 65 miljoen jaar geleden op de aarde - hij vernietigde de dinosauriërs.
Stap 2
Tijdens het bestaan van de planeet bevond deze zich in verschillende staten - van een oceaan van vloeibare lava tot een volledig ijsbal; het is mogelijk dat dit zich in de verre toekomst herhaalt. Misschien zal zelfs de tijd komen en zal de aarde helemaal alleen zijn in de ijzige ruimte van de ruimte. Wetenschappers hebben al zulke "eenzame planeten" geïdentificeerd, waarvan er één CFBDSIR2149 heette en werd gevonden met behulp van de krachtige ESO-telescoop. Om de een of andere reden verlaten deze planeten hun moedersterren tijdens de vorming of aan het einde van de levensduur van de ster. Nu bestuderen wetenschappers ze.
Stap 3
Als het mogelijk was dat mensen onder alle omstandigheden zouden kunnen leven, dan zou het mogelijk zijn om de aarde in zo'n rol voor te stellen. Stel je voor dat je op een ochtend wakker wordt en 's ochtends ontdekt dat er geen zonsopgang was. Dankzij de atmosfeer houdt de temperatuur nog steeds vast als een gewone nacht, en neemt gedurende de dag geleidelijk snel af, de opstijgende stromingen van de nog warme lucht ondersteunen de wolken, maar al snel laat de temperatuur onder het vriespunt ze uitvallen in de vorm van sneeuw of ijs. Door het te grote temperatuurverschil zullen luchtmassa's met grote snelheid van hogedrukgebieden naar lagedrukgebieden gaan bewegen. Bovendien zullen deze ijsorkanen wegvagen en alles op hun pad met de grond gelijk maken.
Stap 4
Rivieren, zeeën en oceanen zullen de vlaktes overstromen tot het niveau van de heuvels en bevriezen. Geleidelijk aan zal de temperatuur zo dalen dat ook de atmosfeer zal bevriezen. De wind zal stoppen, evenals alle andere processen die hebben plaatsgevonden. En dan zal de volledige ijzige stilte van de ruimte op aarde komen. En na verloop van tijd zullen vallende meteorieten en meteoren die eerder in de atmosfeer zijn verbrand, sporen achterlaten die lijken op kraters op het oppervlak van de maan.
Stap 5
Maar zo'n toekomst van de aarde mag de mensheid niet bang maken. Veel eerder, tegen de tijd dat de zon begint te vervagen, zullen mensen zich al in een comfortabele wereld bevinden, misschien zelfs beter, in andere delen van het heelal. Het universum is tenslotte oneindig, net als de geest, die de mensheid blijkbaar een nieuw leven zal geven.
