Veel mensen hebben verschillende overtuigingen in verband met kometen. In de oudheid werd het verschijnen van een komeet als een slecht teken beschouwd. Dit komt door het feit dat mensen zich voornamelijk lieten leiden door de positie van de sterren en het verschijnen van een onbekende ster een belemmering kon worden. De aanblik van de komeet veroorzaakte ook angst en bezorgdheid. Het zou eruit kunnen zien als een zwaard of een kromzwaard dat naar voren is gebracht.
Noodzakelijk
- - telescoop met hoge opening;
- - verrekijker;
- - een kaart van de sterrenhemel.
instructies:
Stap 1
Aan het begin van de observatiecyclus is de komeet een klein, wazig stipje dat met het blote oog onzichtbaar is. Om het op te merken, moet je de coördinaten kennen. Ze zijn te vinden in de astronomische literatuur. Astronomische sites kondigen dit meestal aan omdat de komst van een komeet een belangrijke gebeurtenis is. Houd er rekening mee dat de komeet vrij snel verschuift. Om het te zien, neem je een telescoop met een hoog diafragma. Een hoge vergroting is niet nodig om kometen waar te nemen.
Stap 2
Naarmate hij de aarde nadert, neemt de schijnbare grootte van de komeet toe. Er komt een moment dat haar hoofd zichtbaar wordt, dat uit twee zichtbare delen bestaat. In het midden zie je een kern. Het is helder en glanzend. De kern is omgeven door een troebele, wazige, witachtige schil. Het heet een coma.
Stap 3
Als een komeet de zon nadert, wordt zijn coma groter en groter. Het moment komt dat de komeet door een verrekijker kan worden gezien, en soms zelfs met het blote oog. Hierop kan de verandering in de vorm van de komeet eindigen.
Stap 4
Grote kometen die dicht genoeg bij de zon komen, kunnen een staart ontwikkelen. Het bestaat uit dampen en gassen die de kern verliest tijdens beweging onder invloed van zonnewarmte en straling. Er kunnen meerdere staarten van verschillende vormen zijn.
Stap 5
Er is een classificatie van kometenstaarten. De staarten van het eerste type zijn vanaf de kop van de komeet naar de zon gericht. Ze zijn recht en lang. De staarten van het tweede type zijn erg gebogen, terwijl de staarten van het derde type kort en recht zijn. Er zijn ook abnormale staarten, ze kunnen er erg pretentieus uitzien. De vorm van de staart wordt bepaald door de chemische samenstelling van de gassen en de grootte van de stofdeeltjes die uit de kern worden uitgestoten wanneer deze door de zon wordt verwarmd. Het wordt beïnvloed door zonnezwaartekracht en zonnewind. Daarom zijn de staarten erg vluchtig.
Stap 6
Nadat de komeet de zon zo dicht mogelijk heeft benaderd, bereikt hij zijn grootste omvang. Het kan met het blote oog worden gezien, en niet alleen 's nachts, maar zelfs overdag.
Stap 7
Als je met een verrekijker of een telescoop naar de kop van een grote komeet kijkt, zie je soms dunne stroompjes lichtgevende materie die uit de kop worden geslingerd. Ze worden "jets" genoemd. Dit is een zeldzame gebeurtenis.
Stap 8
De komeet kan worden gekleurd. De meest voorkomende kometen zijn blauwachtig, geelachtig of blauwgroen. Het verschijnen van kleur wordt veroorzaakt door de luminescentie van gassen die uit de kern verdampen en worden geïoniseerd door zonnestraling.
Stap 9
Naarmate de komeet zich van de zon verwijdert, verdwijnt zijn staart geleidelijk in de ruimte en neemt de helderheid af. Uiteindelijk wordt de komeet onwaarneembaar.
