Jeugd is een van de sociaal-demografische groepen. Het wordt toegekend op basis van een reeks kenmerken van sociale status, leeftijdskenmerken en specifieke sociaal-psychologische kwaliteiten.
instructies:
Stap 1
De sociaal-demografische groep jongeren bestaat uit mensen van 16 tot 25 jaar. Ze vormen het meest actieve en dynamische deel van de bevolking van elk land. Mensen van deze leeftijd zijn nog vrij van stereotypen en vooroordelen. Ze hebben bepaalde sociale en psychologische eigenschappen. Meestal omvatten ze interne conflicten, inconsistentie, onstabiele psyche. Ze hebben ook de neiging om anders te willen zijn dan anderen. De jeugdomgeving creëert een specifieke subcultuur.
Stap 2
De jeugd is een sociale gemeenschap. De sociologie definieert dit concept als een geheel van mensen die voorzien zijn van één vaste woonplaats. De leden van deze groep communiceren met elkaar om aan gemeenschappelijke behoeften te voldoen. Het is typisch voor jongeren om zich te verenigen in informele groepen op basis van spontane communicatie. Ze verschillen in een aantal kenmerken: zelforganisatie, acceptatie van interne gedragsregels, stabiliteit, hiërarchie, speciale attributen. De groep drukt meestal waarden en oriëntaties uit die in strijd zijn met wat in de samenleving wordt geaccepteerd.
Stap 3
Als sociale groep worden jongeren gekenmerkt door de gelijkenis van stabiele gedragsmodellen, levensstijl, waardeoriëntaties. Maar het belangrijkste is speciaal sociaal gedrag. De belangrijkste elementen zijn: behoeften, motivatie, verwachtingen. De basisbehoeften van de meeste mensen zijn vergelijkbaar. Dit is de behoefte aan voedsel, onderdak, bescherming, enz. De sociale behoeften van jongeren zijn meer uitgesproken. Dit omvat de behoefte aan communicatie, aan het behoren tot een gemeenschap, aan onderwijs, enz.
Stap 4
Dit komt omdat jongeren de meest mobiele groep van de bevolking zijn. Hier wordt de hoofdrol niet zozeer gespeeld door de motivatie voor succes, maar door de wens om het op verschillende levenssferen te bereiken. Het verlangen naar zelfrealisatie leidt tot een conflict met vertegenwoordigers van de oudere generaties. Vaak komt dit door het grote verschil tussen de wens van jongeren om een rol te spelen en hun daadwerkelijke capaciteiten op dit gebied.
Stap 5
De sociale structuur van jongeren is zeer heterogeen. Er zijn subgroepen in, onderscheiden naar inkomensniveau, opleiding, aansluiting bij macht, etc. Dit leidt vaak tot generatieconflicten. Ouders zijn niet altijd in staat om hun kinderen een uitkering te geven die in overeenstemming is met de maatstaven van de samenleving. Daarnaast kunnen fundamentele waarden veranderen. Dit leidt vaak tot criminalisering van de jeugdomgeving.
