Intelligentie wenkt mensen die dromen van gevaar en avontuur. Aspiratie alleen is echter niet voldoende, u moet zich kunnen concentreren, uw krachten correct kunnen verdelen en de werkregels duidelijk kennen. De training vindt plaats volgens een bepaald systeem, dat een lijst bevat met verplichte vakken en vaardigheden die helpen bij inlichtingenactiviteiten.
Scouting begint met een basistraining. Allereerst is het noodzakelijk om de theorie grondig te assimileren. Het is de moeite waard om aandacht te besteden aan alle verduidelijkingen die de leraar benadrukt. Door lessen in de klas af te wisselen met tactische acties op het gebied van technische training, neemt de belasting geleidelijk toe. Dit helpt de toekomstige inlichtingenofficier echter om de opgedane kennis te vergelijken met praktische vaardigheden. Parallel aan de tactische training zijn er uitstapjes naar schietbanen en wordt veel belang gehecht aan de fysieke training van verkenners. Aanvankelijk moet de soldaat leren lange afstanden te lopen bij elk weer en met volledige uitrusting, en wennen aan het rationeel gebruiken van zijn troepen. Er wordt tijd uitgetrokken voor training in man-tegen-man gevechten, camouflageacties, mijnwerk en het overwinnen van obstakels van verschillende complexiteit. Kruiptraining wordt als een apart trainingsartikel beschouwd, omdat deze vaardigheid het belangrijkst is voor een persoon die zich bezighoudt met exploratie. Topografische vaardigheden, overlevingsmethoden in extreme omstandigheden, ontmijning en padvinding worden grondig bestudeerd. Na het beheersen van deze basisvakken van inlichtingentraining, onderwijzen de leraren in detail de wetenschap van radiocommunicatie, codering en verschillende ondervragingsmethoden. Nadat ze een basiskennis hebben gekregen van het werk van inlichtingen, worden de soldaten naar de kampen of het bos gestuurd om, na bepaalde voorwaarden te hebben gecreëerd, om het opleidingsniveau van elk van hen te controleren. Er worden hinderlagen georganiseerd in het terrein, soldaten krijgen missies voor observatie, acties achter de vijandelijke linies, bewaking en het maken van kaarten van het terrein. Na het voltooien van de basistraining worden de verkenners in groepen verdeeld en leren ze wat het beste is voor elk van hen. Het resultaat zijn duikers, spoorzoekers, seingevers, sluipschutters en slopers. Het is moeilijk voor een verkenner om een universele specialist te worden, dus het is raadzaam om hem een geschikt type activiteit toe te vertrouwen. De verkenner moet vreemde talen en alle soorten vijandelijke wapens kennen. Dergelijke kennis wordt ofwel helemaal niet gegeven tijdens de training, of wordt in een kleine hoeveelheid verstrekt. Daarom moet een persoon die in deze branche wil werken, zich zorgvuldig voorbereiden op deze gebieden.