Tijdens operaties gebruiken special forces-soldaten verschillende conventionele tekens en gebaren om informatie aan elkaar over te brengen. Aanvankelijk verschenen ze bij de verkenners en dienden, zoals nu, om commando's te geven met behoud van samenzwering.
Handtekens voor bouwen en verhuizen
Dit is misschien wel de grootste groep spetsnaz-signalen. De commandant kan het detachement opdracht geven om zich op een bepaalde manier op te stellen, te naderen of te verspreiden. Sommige tekens zijn heel eenvoudig en worden in het burgerleven gebruikt. Net zoals we in het dagelijks leven iemand vragen om naar voren te komen, een beweging te maken met zijn hand naar zichzelf toe, en de vechters roepen elkaar. Om ervoor te zorgen dat de hele groep de commandant nadert, maakt hij roterende bewegingen met zijn opgeheven hand.
De opgestoken hand wordt vooral gebruikt om de aandacht te trekken, omdat deze duidelijk zichtbaar is. Door zijn hand op te heffen en in de een of andere richting naar de schouder te laten zakken, geeft de commandant de noodzakelijke bewegingsrichting van de subeenheid aan. Om de groep te verspreiden, zijn er ook verschillende handgebaren. Om de jagers dit bijvoorbeeld rustig en langzaam te laten doen, moeten de armen bij de ellebogen worden gebogen en uit elkaar worden gespreid, terwijl de handpalmen worden geopend.
In spetsnaz zijn veel van de tekens eenvoudig, begrijpelijk vanuit de situatie. Met een scherpe, duidelijke beweging kun je opdracht geven om door het raam het huis binnen te gaan, de deur binnen te gaan, om het gebouw heen te gaan en zelfs de vijand met een mes te doden. En natuurlijk zal iedereen de gebaren "ik", "jij" begrijpen.
Waarschuwingstekens
Met behulp van gebaren kunnen jagers elkaar belangrijke informatie over de vijand, over de huidige situatie in het algemeen, overbrengen. De handpalm boven het voorhoofd, zoals een persoon die in de verte kijkt, informeert de groep dat de commandant iets belangrijks ziet, en de hand bij het oor - dat hij iets belangrijks hoort en dat de anderen moeten luisteren.
Vingers tegen het oog gedrukt, in een ring gebogen, alsof iemand door een telescoop kijkt, geven aan dat hij een sluipschutter heeft gevonden. Het is belangrijk om de commandant te informeren als de opdracht duidelijk is. Hiervoor wordt het zeer populaire Amerikaanse "oké" gebaar gebruikt.
Borden geven ook nummers aan. Ze tellen tot vijf op de hand op dezelfde manier als kinderen. Om "zes", "zeven", "acht" of "negen" weer te geven, moet u uw duim tegen respectievelijk de palm van uw pink, ringvinger, middelvinger of wijsvinger drukken.
Signs-orders
Gebaren kunnen de commandant helpen om het bevel stil en snel aan de eenheid te geven. Een vinger tegen de lippen gedrukt betekent "rustig", een neerwaartse beweging van de hand betekent "bukken", en de handpalm die naar de binnenkant van de persoon die erachter loopt, betekent "stop". Een arm gebogen bij de elleboog, als een schooljongen die wil antwoorden, maar gebald tot een vuist, zegt dat de jagers niet alleen moeten stoppen, maar ook moeten bevriezen, en als ze hun hand opsteken en plotseling naar beneden gooien, dan moet iedereen onmiddellijk op de grond liggen.
De beweging van de hand rond het lichaam geeft aan dat het object moet worden omzeild, en het is vanaf de kant waarmee het gebaar wordt getoond, en het gebaar van de neergelaten hand die van achteren naar voren beweegt, moeten de jagers begrijpen als het bevel " vooruit".
