Hennep is een grove vezel die nog niet zo lang geleden het meest populaire materiaal was voor het maken van diverse producten. Het werd ook zo genoemd: onderschors, liefdevolle vezels, hennep bologna.
Hennep wordt gemaakt van hennep. In Rusland werden tot het midden van de twintigste eeuw op grote schaal twee variëteiten van deze plant gekweekt: Zuid- en Centraal-Russisch. De eerste werd voornamelijk geplant in de Kuban en de Noord-Kaukasus. Centraal-Russisch - in de regio's Oryol, Penza, Bryansk, de Joodse Autonome Regio, Mordovië. Beide variëteiten hebben een hoge opbrengst en verschillen alleen in de dikte van de stengel. In zuidelijke hennep kan de diameter 20 mm bereiken, in Centraal-Russisch - 7-10 mm.
Hoe werd hennep vroeger gemaakt?
Hennep wordt verkregen uit hennepstamvezels. Vóór de massaproductie maakten boeren het als volgt: grote plantstelen werden enkele jaren in stromend water geplaatst om te weken, vervolgens werden met behulp van speciale machines vezels van de stengel van de stengel gescheiden en met verschillende samenstellingen verwerkt in overeenstemming met het doel van de Product.
Van hennep werd een breed scala aan goederen gemaakt: stoffen (opzij), touwen, touwen, visnetten, venteri, teugels, sleep, zeilen voor boten en schepen, enz. Hennepvezels zijn het enige materiaal dat zijn sterkte niet verliest door contact met zeewater. Daarom was er veel vraag naar stoffen, touwen en touwen gemaakt van de stengels van deze plant. Omdat hennep een tweehuizige plant is, zijn mannelijke en vrouwelijke planten gebruikt om hennep van verschillende kwaliteit te produceren. Vanaf het begin werden vezels verkregen die duurzamer zijn, maar ook grover.
Methoden voor het maken van hennep in de twintigste eeuw
Tot het midden van de twintigste eeuw waren er fabrieken voor de verwerking van hennep in Rusland. Ze werden gebruikt om hennep te maken en de verdere verwerking ervan uit te voeren: ze ontvingen vezels voor de vervaardiging van stoffen, papier en andere producten. Het productieproces van hennep zag er als volgt uit: hennepstengels werden eerst in grote containers geweekt en vervolgens naar de werkplaats gestuurd, waar ze aanvankelijk werden geslagen: scheiding van vezels tot 70 cm lang (trusts). Verder werden deze draden in speciale kamers gedroogd. Daarna werd het vertrouwen ontdaan van onzuiverheden en opnieuw "gegolfd". In dit productiestadium werden garens met een lengte van 175-250 mm verkregen.
Hennepvezelstoffen zijn zeer hygroscopisch en ademend, wat zorgt voor maximaal comfort bij het dragen van dergelijke kleding. Tegenwoordig is het gerangschikt als elite. De reden hiervoor is niet alleen een sterke achteruitgang in de productie van hennepweefsel, maar ook de opmerkelijke eigenschappen ervan: sterkte, milieuvriendelijkheid, kleurvastheid, geen krimp, duurzaamheid.
