Hoe ziet de prins van de duisternis er eigenlijk uit, de heer van de hel die niemand ooit heeft gezien? De duivel wekte in alle eeuwen heilig ontzag en bijgelovige afschuw op bij onze voorouders. De kerk verbood het maken van zijn afbeeldingen. En de oude kunstenaars zelf, uit angst voor de toorn van Satan, durfden het niet te schilderen. Maar in de geschiedenis van de mensheid zijn er geen verboden die wanhopige hoofden niet zouden vinden om op de een of andere manier te schenden …
instructies:
Stap 1
Natuurlijk veranderde het beeld van de duivel in de hoofden van mensen van tijdperk tot tijdperk.
Satan, Beëlzebub, Lucifer, onrein, duivel, de kwintessens van 's werelds kwaad … De Bijbel noemt hem eenvoudig het Beest, met de nadruk op de anti-menselijke essentie. In de Middeleeuwen waren horens, hoeven en een staart, een walgelijke verschijning, onmisbare attributen van de oudste afbeeldingen van de duivel die tot ons zijn gekomen.
Stap 2
Misschien was er een bepaald visueel incident: de middeleeuwse duivel erfde de horens, hoeven en staart van de oude Griekse saters, die ook werden afgebeeld met horens, hoeven en een staart. Het verschil is dat je saters niet eens de meesters van het kwaad kunt noemen: de Grieken schilderden ze af als ongevaarlijke leeglopers, dronkaards, die alleen dat deden, dat ze de klok rond fluiten en voor nimfen zorgden op de Olympische gazons …
Stap 3
Het natuurlijke en grote tijdperk van de renaissance tilde de kunst naar een ongekende hoogte in de geschiedenis van de mensheid. Leonardo da Vinci, Michelangelo Buanarotti dacht ook na over hoe de duivel eruit ziet. En beiden vonden hun eigen manier om het kerkverbod te omzeilen en aan hun nakomelingen hun visie op de verschijning van de duivel over te brengen. De grote Florentijn versleutelde het beeld van de duivel in een groep waarin de centrale personages de Madonna en het Kind waren. Je ziet hem niet, maar de duivel is hier, hij is altijd hier! - alsof Leonardo zei. Om de duivel te zien, heb je een spiegel nodig. Breng de spiegel naar de figuur van de Madonna - en de duivel zal naar je kijken.
Stap 4
Renaissance … De grote beeldhouwer Michelangelo creëerde een schitterend beeld, waaromheen kunstcritici tot op de dag van vandaag speren breken. We hebben het over de figuur van Mozes - dat is als het ware Mozes, die in feite helemaal geen Mozes is. De universele kracht, wreedheid en boosaardigheid die deze figuur ademt, passen op geen enkele manier bij het beeld van de bijbelse held die een hele natie van de dood heeft gered. En het belangrijkste: kleine nette hoorns op het hoofd van het personage. Het laatste attribuut laat natuurlijk zien dat het niet Mozes is die wordt afgebeeld: de duivel wordt afgebeeld zoals Mikalangelo hem zag. Mozes heeft onschuldig geleden? - Zeker. Alleen vond de grote beeldhouwer geen andere manier om het verbod van de geestelijkheid te omzeilen.
Stap 5
Tsaredvorsky, afgodische negentiende eeuw. Het tijdperk van burgerlijke revoluties - wat betekent verzet tegen eenmansbeheer. Het genie van de Russische literatuur, Mikhail Yuryevich Lermontov, zette in een hele reeks werken het idee van de mensen over de duivel op zijn kop. De "droevige demon, de geest van ballingschap" riep geen angst of haat op, het riep sympathie op. Lermontov deed me herinneren dat dezelfde Bijbel beweerde dat de duivel een engel is, zij het een gevallen engel. Dit is de geliefde zoon van God, hoewel hij verbannen is. Het is een opstandige en lijdende geest. Geest van wereldverdriet. Het is dit beeld van de prachtige opstandige en lijdende duivel - de demon - dat een ander genie van de Russische kunst, de grote kunstenaar Mikhail Aleksandrovich Vrubel, belichaamde in zijn schilderijen gebaseerd op het werk van Lermontov.
Stap 6
En de twintigste eeuw is een eeuw van heroverweging van waarden. Michail Afanasyevich Boelgakov creëert de baanbrekende roman "De meester en Margarita", waarin de duivel opnieuw van uiterlijk en betekenis verandert. Woland uit "De meester en Margarita" van Boelgakov is het hoogste intellect, almachtige macht, nobele verschijning en … kwaad in naam van het goede. Woland straft kwaad met kwaad, geweld - geweld, letterlijk de menselijke gruwel uitbranden. Woland stelt God en licht boven alles. Met zijn duivelse middelen - wreedheid en geweld - vecht hij constant en onveranderlijk voor de zaak van het licht. Hij is ironisch, geestig en ziet eruit als een rijke heer. Geen hoorns of hoeven.
Stap 7
Mensen zijn onvolmaakt, maar God de Schepper dient geen geweld te plegen tegen zijn kinderen. Wat als ze het verdienen? Als ze op aarde wandaden begaan tegen hun eigen broeders en zusters? Als ze wetteloosheid bedrijven, Gods en menselijke wetten, de wetten van de mensheid en filantropie overtreden? “Ze verdienen de meest brute vergelding. En Woland spreekt recht. Hij is eerder het hoofd van de geheime politie van de hemel, en niet de boze duivel van de hel.
