Bij het kopen van een product letten steeds meer mensen op de streepjescode die op de verpakking van het product staat, het is maar een streepjescode. En dit klopt natuurlijk. Een streepjescode kan voldoende nuttige informatie opleveren, inclusief het land van herkomst van een product, als u deze weet te lezen.
instructies:
Stap 1
Volgens de Europese norm moet de barcode 13 cijfers lang zijn. De eerste twee cijfers geven het land aan waar het product is geproduceerd, de volgende vijf zijn de fabrikantcode. Het wordt gevolgd door nog vijf cijfers - dit is de code van het product zelf. Ten slotte is het laatste cijfer van de streepjescode een controlecijfer, het dient om de authenticiteit ervan te bepalen.
Stap 2
Dat wil zeggen, om het land van herkomst van een product te bepalen, hoeft u alleen maar naar de eerste twee cijfers te kijken. Elk land heeft een specifieke digitale code of meerdere codes. De meest voorkomende op de Russische markt: Australië: 93; Oostenrijk: 90, 91; België en Luxemburg: 54; Groot-Brittannië en Noord-Ierland: 50; Duitsland: 40, 41, 42, 43; Nederland: 87; Denemarken: 57; Israël: 72; IJsland: 84; Italië: 80, 81, 82, 83; Noorwegen: 70; Portugal: 56; VS en Canada: 00, 01, 03, 04, 06; Turkije: 86; Finland: 64; Frankrijk: 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37; Zwitserland: 76; Zweden: 73; Zuid-Afrika: 60, 61; Japan: 49. Rusland op streepjescodes wordt aangeduid met de nummers 460-469.
Stap 3
Daarnaast is de barcode ook direct herkenbaar voor de productieorganisatie. Om dit te doen, moeten de vijf cijfers na de landcode worden geverifieerd via het uniforme informatiesysteem van het wereldwijde register GEPIR. Dit kan via internet: ga naar de Russische of hoofdpagina van GEPIR en voer de code in waarin u geïnteresseerd bent. Houd er echter rekening mee dat niet alle fabrikanten in dit systeem vertegenwoordigd kunnen zijn - in veel landen kunnen bekendmakingswetten een productiebedrijf de mogelijkheid bieden om te kiezen of zij gegevens al dan niet aan GERIP verstrekken.
