Het probleem van genderidentiteit is tegenwoordig heel gewoon. Als het vroeger niet gebruikelijk was om over dergelijke dingen te praten, verwijst genderoriëntatiestoornis nu naar medische problemen en wordt deze behandeld met hormoontherapie.
Verkleden in herenkleding
Het dragen van kleding die kenmerkend is voor het andere geslacht kan het eerste teken zijn van een genderstoornis. Dit is echter geen absolute indicatie. Mannenkleding wordt gedragen door actrices van dragqueens die optreden in theaters en shows. Ook heerst de mannelijke stijl onder het mom van actieve lesbiennes. Als een vrouw echter, samen met de garderobe, haar gedrag verandert ten gunste van een meer onbeschoft, over zichzelf spreekt in het mannelijke geslacht en mannelijke gewoonten onthult, kunnen we hier al praten over een stoornis van gendergedrag.
In Rusland is transseksualiteit een medische pathologie als het hardnekkig is en geen teken is van een andere psychische aandoening.
Mannelijke hormonen slikken
De volgende fase van transformatie in een man is hormoontherapie. Het wordt pas na verschillende onderzoeken door een arts voorgeschreven. De patiënt moet een psychiatrisch en psychologisch onderzoek ondergaan, bewijzen dat haar beslissing om een man te worden evenwichtig en weloverwogen is, dat ze geen psychische aandoeningen heeft en dat het leven in het lichaam van een vrouw aanzienlijk ongemak veroorzaakt. Nadat de interviews zijn afgerond, moet de patiënt worden getest. Hormoontherapie heeft enkele risico's - de bloedstolling kan afnemen, de lever- en longfunctie kunnen verslechteren en chronische ziekten kunnen verergeren. De arts schrijft de benodigde dosis hormonen voor, die om de paar maanden wordt aangepast. Ook moet de patiënt regelmatig tests ondergaan. Bij hormoontherapie verloopt het proces van vermannelijking - transformatie in een man - nogal langzaam en geleidelijk. Secundaire geslachtskenmerken verdwijnen, de stem verandert, de hoeveelheid haarlijn neemt toe, gelaatstrekken worden grover. Het nemen van hormonen moet gedurende het hele leven worden herhaald.
Sommige transseksuelen die later een operatie ondergingen, hadden spijt van hun stap. Daarom moet u, voordat u een onomkeerbare beslissing neemt, uw wens heel zorgvuldig afwegen.
Geslachtsaanpassende operatie
De laatste fase van vermannelijking is een geslachtsaanpassende operatie. Niet alle transseksuelen beslissen erover, omdat het vrij zwaar en duur is. Veel vrouwen die mannen willen worden, nemen genoegen met alleen hormoontherapie. Voor de operatie moet de patiënt ook verschillende onderzoeken en interviews ondergaan, waarvan de belangrijkste psychiatrisch is. Pas na positieve resultaten mag de gewillige patiënt een operatie ondergaan. De procedure zelf is vrij ingewikkeld - de geslachtsdelen zijn volledig veranderd en er wordt een substitutietherapie uitgevoerd. De operatie vereist langdurig herstel van de immuniteit en endocriene klieren. Het psychologische aspect neemt ook een speciale plaats in - een persoon heeft tijd nodig om aan een nieuw lichaam te wennen en zichzelf in een andere hoedanigheid te realiseren.
