Waterkrachtcentrales leveren een belangrijke bijdrage aan de menselijke beschaving: ze voorzien alle industrie en menselijke woningen van elektriciteit. Hoewel de bouw enorme bedragen heeft gekost, worden alle kosten ruimschoots gecompenseerd.
Kenmerken van Russische HPP's
Waterkrachtcentrales produceren de goedkoopste energie in vergelijking met warmtekrachtcentrales en kerncentrales. Bij het bouwen van dergelijke constructies kunnen zich twee hoofdproblemen voordoen: kosten en seizoensinvloeden. Wat betreft de tweede nuance, hier bedoelen we de leegstand van de waterkrachtcentrale in de winterperiode, omdat de rivieren bevriezen.
Er zijn twee soorten waterkrachtcentrales in Rusland. De eerste zijn gebouwd op bergrivieren, terwijl andere op grote vlaktes liggen. Deze laatste vormen de overgrote meerderheid van de Russische waterkrachtcentrales. Opgemerkt moet worden dat deze stations in Europese landen als onrendabel worden beschouwd, maar in Rusland bevinden ze zich precies op de vlaktes. Deze beslissing van de energie-ingenieurs wordt verklaard door de uitstekende irrigatie van de gronden naast de waterkrachtcentrale.
Soorten waterkrachtcentrales in Rusland
De werking van waterkrachtcentrales is gebaseerd op het principe van het omzetten van de kinetische energie van vallende waterstromen in elektriciteit. Er zijn drie soorten waterkrachtcentrales. Om de eerste te laten werken, zijn speciale structuren van een waterbouwkundig plan nodig, waarin de vereiste waterdruk wordt gevormd. Het energieomzettingsproces vindt plaats in turbines. Hier wordt kinetische energie mechanisch en vervolgens elektrisch. Dergelijke waterkrachtcentrales staan aan langzame vlakke rivieren.
Het volgende type waterkrachtcentrale is een getijdenstation. Ze zijn gebouwd aan de kust en de getijden worden gebruikt om energie op te wekken. De opstelling van dergelijke constructies is extreem duur, terwijl er niet constant energie in wordt opgewekt. Dat is de reden waarom er in Rusland maar heel weinig van dergelijke waterkrachtcentrales zijn.
Het derde type zijn pompopslagstations. Dergelijke constructies wekken energie op door water van het ene reservoir naar het andere te pompen. Bovendien hebben de containers hetzelfde volume en bevindt een van de reservoirs zich boven de andere. 'S Nachts wordt de vloeistof naar de bovenste gepompt en overdag daalt deze geleidelijk naar de onderste. De druk die ontstaat door manipulatie wordt gebruikt om elektriciteit op te wekken.
Een nieuw type waterkrachtcentrale is sleeveless of damless. Het is geïnstalleerd op moeilijk bereikbare en ondiepe rivieren vanwege zijn eenvoud van ontwerp.
Momenteel omvat de waterkrachtcentrale van de Russische Federatie dertien grote en ongeveer honderd kleine waterkrachtcentrales. De machtigste bevinden zich aan de rivieren Yenisei, Wolga en Ob. Een jaar lang kunnen de grootste waterkrachtcentrales meer dan twintig miljard kilowatt aan elektriciteit opwekken.
