Iemand die in een samenleving leeft, kan in de meeste gevallen niet anders dan tot een of ander organisatiesysteem van deze samenleving behoren, hij leeft er niet buiten. Er zijn veel vormen van een dergelijke organisatie, waaronder collectivisme.
Collectivisme is een vorm van organisatie van de samenleving waarin het belangrijkste niet een individuele menselijke persoonlijkheid is, maar een collectief van mensen. Collectivisme is kenmerkend voor mensen sinds de oudheid, toen een persoon nog niet alleen in het wild kon overleven en zichzelf niet eens als een afzonderlijk individu realiseerde.
De ontwikkeling van collectivisme in de samenleving
Hoe zouden primitieve mensen zich alleen kunnen verdedigen tegen wilde dieren, voedsel voor zichzelf kunnen krijgen door een groot roofdier te doden, een woning uitrusten en bescherming bieden, het vuur op één plek houden? Het was zelfs onmogelijk voor een heel gezin, laat staan voor één persoon. Daarom leefden mensen in gemeenschappen, en sindsdien is er in de menselijke geest een begrip dat veel dingen veel gemakkelijker collectief te doen zijn dan alleen.
In latere tijden wordt collectivisme bewaard als een systeem om het werk van individuele groepen of het leven van hele gemeenschappen te organiseren. Op basis van collectivisme werden staatssystemen van praktisch alle bekende totalitaire regimes opgebouwd: communisme, socialisme, fascisme. In al deze systemen werden de algemene taken van de samenleving vooropgesteld aan de burgers, iedereen moest zijn eigen verlangens afwijzen om te werken aan het welzijn van de samenleving als geheel.
Waarom werkt collectivisme?
Deze vorm van organiserende samenleving is om vele redenen zeer effectief gebleken. Mensen hebben de neiging om niet alleen voor zichzelf te zorgen, maar ook voor hun familie, gemeenschap, sociale groep, bovendien geeft werken voor een ander soms meer plezier dan voor zichzelf zorgen. Bovendien moet een persoon zijn betrokkenheid bij de zaken van de groep voelen, het belang van zijn acties voelen. Het is in de vorm van collectivisme dat hij het belang van zijn acties ten volle voelt.
Daarom wordt werken in het belang van een sociale groep, vooral als het het hele land betekent, gezien als een buitengewoon nobele, noodzakelijke en belangrijke daad. Samen met massale propaganda heeft het werk van een groot aantal mensen in de vorm van een groot team in bepaalde perioden van de geschiedenis ongelooflijke resultaten opgeleverd. Het aandeel van de productie nam sterk toe, het land verzamelde zich rond één doel, crises werden overwonnen en het leven van een heel volk verbeterde. Zonder collectivisme zou het onmogelijk of uiterst moeilijk zijn om dergelijke resultaten te bereiken.
Collectivisme streeft naar de onthulling van de nobele impulsen van de mens en dwingt hem individualisme en egoïsme te verwerpen. Maar tegelijkertijd belooft het ook voordelen voor het individu: het systeem van waarden van collectivisme omvat het bouwen van een betere toekomst voor elk lid van de samenleving. En hoewel het lange tijd niet mogelijk is geweest om de geest van collectivisme in mensen met succes te handhaven op basis van enthousiasme en propaganda alleen, zijn niettemin elementen van dit systeem aanwezig in het moderne model van bijna elke groepsactiviteit. Zodra het gaat om teamwerk, het ontkennen van individueel verlangen omwille van succesvol groepswerk, verantwoordelijkheid voor andere mensen - we hebben het over een vorm van collectivisme.
