Azazel is een van de gevallen engelen. Voor het eerst begonnen Joden over hem te praten. Het Boek van Henoch zegt dat hij de leider was van de reuzen die in opstand kwamen tegen God. Het was Azazel die mannen leerde vechten en vrouwen cosmetica en de kunst van het bedrog gaf. Hij verleidde mensen, leerde ze losbandigheid en vond zelfs wapens uit.
Azazel was oorspronkelijk een engel. Maar toen keerde hij God de rug toe en, niet bang voor zijn woede, kwam hij tegen hem in opstand. Hij voegde zich bij de gelederen van andere gevallen engelen en begon tegen God te vechten. De aartsengelen kregen de opdracht hem te vernietigen, maar Azazel was erg sterk. De aartsengelen konden er niet mee omgaan.
De engel die zijn vleugels verloor
God, die zag dat deze gevallen engel niet vernietigd kon worden, beval een van zijn favoriete helden - Aartsengel Raphael, om zijn vleugels af te hakken en vervolgens de meineed in de hel te gooien. Azazel belandde in de hel, maar ook daar bleef hij vechten tegen de 'tirannie van God'.
Dit staat in de Bijbel, en het beschrijft de scènes van het leven en de val van deze engel. Het vertelt ook meer in detail over de jacht op hem. Het is natuurlijk geen feit dat deze historische persoon echt op onze planeet heeft bestaan, maar deze mythe van ergens werd bekend bij veel oude bewoners van de aarde.
Naast de Bijbel wordt de naam Azazel ook in andere bronnen genoemd. In sommige teksten wordt hij Nahash of de verleidelijke slang genoemd. In de oude Griekse mythologie is hij Prometheus, die mensen vuur schonk. Onder andere volkeren wordt hij Mutu genoemd - een god die de onderwereld verpersoonlijkt.
De naam Seth is ook bekend, hij wordt ook toegeschreven aan deze gevallen engel. De naam is vertaald uit het Arabisch en Aramees als "de vergevingsgeit" of de demon van de woestijn. Azazel is in staat om een persoon te verleiden, hem mee te leiden, maar dit pad is vals en in de regel zondig.
Zondebok
Judea is een land dat echt bestond in de oudheid, en daar werd een ritueel aangenomen dat verband hield met de naam Azazel. Het werd de "zondebok"-dag genoemd. Maar meestal werden een kalf en twee geiten geofferd. Eén geit werd gedood als een offer voor zonden, en de tweede werd 'naar Azazel de woestijn ingestuurd'.
Het dier dat naar de gevallen engel ging, kon zelfs overleven, want waar de hel was, wist geen van de mensen. De geit werd meegenomen naar de woestijn en daar gegooid. Het dier kon terugkeren naar zijn voormalige eigenaren en zij zwegen er in de regel over.
De dieren die werden gedood voor de vergeving van zonden werden verbrand. Maar niet alleen de geiten werden geofferd, maar ze konden ook een ram, een geit, een duif of een tortelduif doden in de naam van Azazel. Een klein deel van het meel en graan werd ook verbrand. Deze ritus werd trouwens overgenomen door de inwoners van het oude Egypte, evenals de inwoners van het oude Azië. De ceremonie was niet erg esthetisch en werd tijdens de middeleeuwen verlaten.
Sommige bronnen zeggen dat Azazel degene is die "weggestuurd moet worden". Andere manuscripten zeggen dat dit de naam was van de rots, van waaruit de offergeit in de afgrond werd gegooid. In de boeken van de Thora wordt vermeld dat dit woord ook de "subvarianten" van spirituele krachten wordt genoemd. Deze krachten worden door God gebruikt om mensen te straffen voor hun misdaden.
Natuurlijk werd de afbeelding van Azazel ook in de literatuur gebruikt. Laten we bijvoorbeeld denken aan Michail Boelgakovs Azazello in de roman De meester en Margarita, de roman Azazel van Boris Akoenin. Ook Azazel komt voor in de Amerikaanse subcultuur, namelijk in strips, in de X-Men films. Dit karakter wordt gevonden bij de Japanners, de Britten en andere volkeren.
