De mensheid is al lang verliefd op parels. Tegenwoordig zijn, naast natuurlijke natuurlijke of kunstmatig gekweekte parels, parels in omloop die zijn gemaakt van verschillende materialen - plastic, glas, gelatine, parelmoerpasta's. Zwarte parels worden gesneden uit goedkoop hematiet, terwijl roze parels uit koraal worden gesneden. Alles zou in orde zijn, maar ze proberen af en toe kunstmatige parels als natuurlijk door te geven. Hoe een nep te onderscheiden?
instructies:
Stap 1
Als je een natuurlijke parel over het tandglazuur laat lopen, krijg je een ruw, krakend gevoel. Dit zal gebeuren omdat natuurlijke en gekweekte parels er alleen perfect glad uitzien. In feite heeft het parelmoer een kristallijne, korrelige textuur. Trouwens, als je door een microscoop naar een parel kijkt, kun je zien dat het oppervlak van een natuurlijke parel een schilferige structuur heeft, terwijl een kunstmatige parel een absoluut glad.
Stap 2
Imitatieparels worden meestal hol gemaakt. Dit betekent dat het veel lichter is dan volle natuurlijke parels. Dit maakt het zeer kwetsbaar - een imitatieparel kan met een minimale inspanning (bijvoorbeeld door er hard op te duwen) worden gekraakt.
Stap 3
Als je door een vergrootglas naar kunstmatige parels kijkt, is het gemakkelijk te zien dat het binnenoppervlak onnatuurlijk glad is. Bovendien zijn er geen chips omheen, waarvan het uiterlijk bijna onvermijdelijk is bij het boren van natuurlijke parels.
Stap 4
Er zijn andere manieren om natuurlijk van nepparels te onderscheiden. In een vloeistof met een dichtheid van 2, 7 zinken natuurlijke parels bijvoorbeeld niet. Gekweekte en natuurlijke parels lossen op in sterke azijn, terwijl sommige imitaties er in ieder geval in gekookt kunnen worden.
