Europeanen begonnen al vóór het nieuwe tijdperk leestekens te gebruiken. De geschiedenis van de Europese interpunctie begon met de Alexandrijnse grammatica's. Gedurende deze tijd zijn de pictogrammen die worden gebruikt om de uiteinden van de semantische delen of emotionele kleuren te scheiden, verschillende keren veranderd. Over het algemeen is het interpunctiesysteem dat in Europese en enkele andere talen wordt gebruikt, ontwikkeld in de vijftiende eeuw.
instructies:
Stap 1
Blader door teksten in een van de Europese talen, Japans, Sanskriet en Ethiopisch. U zult zien dat Japanse tekst niet alleen uit hiërogliefen bestaat. Daar vindt u zowel punten als puntkomma's - de komma kan echter worden omgekeerd. Wat betreft de Sanskrietpassage, er is een verticale balk aan het einde van de zin.
Stap 2
In Slavische talen wordt hetzelfde systeem van leestekens gebruikt als in het Russisch, ongeacht het type schrift. Aan het einde van een zin wordt een punt, vraagteken of uitroepteken geplaatst. Delen van een zin, hoger beroep, homogene leden worden gescheiden door komma's. Bovendien hebben de regels waarmee deze borden worden geplaatst veel gemeen met de Russen. In Slavische talen worden een puntkomma, een dubbele punt, een streepje en een weglatingsteken gebruikt. Uiterlijk zien deze tekens er precies hetzelfde uit als de Russische.
Stap 3
Germaanse talen gebruiken ook leestekens die lijken op het Russisch. In Duitse of Engelse tekst vindt u punten, komma's, streepjes en al het andere. In principe vallen de plaatsingsregels samen met de Russische - op dezelfde manier eindigt een zin met een punt, een vraag of uitroepteken, een komma wordt gebruikt om een beroep te markeren, enz. Maar er zijn ook verschillen. In sommige talen mogen bijzinnen bijvoorbeeld niet worden gemarkeerd met komma's.
Stap 4
Er zijn enkele verschillen in de Romaanse talen. Als in het Frans, Italiaans of Portugees bijna dezelfde punten, komma's en vraagtekens worden gebruikt als in het Russisch, dan zijn er enkele verschillen in de Spaanse interpunctie. De vragende zin en het uitroepteken worden gemarkeerd door de overeenkomstige tekens aan beide zijden, en aan het begin van de zin wordt het teken omgekeerd. Vanuit het oogpunt van een niet-moedertaalspreker van het Spaans, lijkt de Spaanse schrijftaal expressiever te zijn dan alle andere.
Stap 5
Het Europese interpunctiesysteem heeft een grote invloed gehad op talen die tot andere taalfamilies behoren. De Hongaren, Esten en Finnen, die de Oeralische talen spreken, hebben de leestekens overgenomen van hun buren.
Stap 6
Hoewel de interpunctieregels in verschillende Europese talen vergelijkbaar zijn, zijn er enkele verschillen in spelling. Zo verschillen aanhalingstekens in het Russisch en het Engels. In sommige talen wordt een uitroepteken gebruikt om de emotionele houding ten opzichte van wat er wordt gezegd te versterken. Eerst wordt een uitroepteken geplaatst, daarna een vragend. In het Russisch is in dergelijke gevallen het eerste het vraagteken.
Stap 7
Wat betreft streepjes en koppeltekens, een em-streepje wordt gebruikt om delen van een zin te scheiden, een koppelteken wordt gebruikt om woorden af te breken en delen van een samengesteld woord te scheiden. De gebruiksregels in Europese talen zijn vergelijkbaar. Maar in het Chinees wordt een koppelteken bijvoorbeeld alleen gebruikt in gevallen waarin het naast de letters van het Latijnse alfabet staat.
